پيوندهاي جديد استراتژيك
سيد علي ميرفتاح
عربستان پول دارد و فكر ميكند كه با پول - اين حلال مشكلات- ميتواند همه موانعش را از سر راه بردارد. به خنس نظامي ميخورد، پول خرج ميكند، كارش توي ديپلماسي به مشكل ميخورد، پول خرج ميكند، حتي به حج و خدا و پيغمبر هم كه ميرسد دست به جيب ميبرد تا براي خود بهشت بخرد يا در جهنم را بر خود و رفقاي متحد خود ببندد. اما دنيا اينقدر هم هركي هركي نيست كه همواره و همه جا «زر بر سر فولاد نهي نرم شود».
پول تا يك جايي كار راه انداز است، از يك جايي به بعد نه تنها كارراه انداز نيست كه اتفاقا عين لجن آدمي را در خود فرو ميبرد. علت عصبانيت عربستان معلوم است. اين قصه را كشورهاي منطقه هم آنقدر باهوش هستند كه بفهمند، از اين پس طالع عربستان در منطقه رو به افول است. امريكاييها بيجهت نيست كه با ايران توافق كردهاند و اروپاييها هم يك چيزي ميدانند كه به هر قيمتي هست نميخواهند توافق با ايران را از دست بدهند. همين قصه آزمايشهاي موشكي ايران را نگاه كنيد. خيليها سوسه آمدند كه اين آزمايشها نقض برجام است. حتي رسانههاي قدري را هم دنبال خود كشاندند اما نه اروپاييها و نه امريكاييها اين آزمايشها را نقض برجام ندانستند. همينهاست كه عربستان و متحدانش ميبينند و عصباني ميشوند و به فكر ميافتند تا در حج يا در كنفرانس اسلامي تلافي كنند. اما از واكنشهاي بينالمللي پيداست كه خيلي هم فاجعه نيست و براي ايران هزينه چنداني ندارد... نميگويم هيچ هزينهاي ندارد، داردكه به مجامع بينالمللي بالادستي نرسد خيلي خوب است، اما حقيقت اين است كه اين اتفاقات جهان را از آينده محتومش دور نخواهد كرد. اين آينده محتوم آنقدر جدي و آنقدر روشن است كه پول هنگفت عربستان نميتواند به تعويقش بيندازد، هرچند مزاحمتهايي جدي براي همه ايجاد خواهد كرد. اتفاقا خودش هم كم لطمه نميبيند و كم براي خود دردسر درست نميكند. مادامي كه عربستان نتواند خودش را با آينده امن خاورميانه و جهان وفق بدهد ما از اين دردسرها خواهيم داشت، البته اين وسط بعضي كشورها به خاطر پول هم خود را بدنام ميكنند و سر چندرغاز دستي دستي خود را در باتلاق آل سعود مياندازند. كيست كه نداند كشورهاي منطقه گير و گرفتاريهاي شديد مالي، امنيتي، سياسي دارند. اما در تخمين و تشخيص آينده اشتباه محاسباتي دارند و دستي دستي خود را گرفتار ميكنند. عربستان قاتق نان مصر و تركيه و آفريقاييها نيست بلكه قاتل جانشان خواهد بود... با همه اين حرفها اما حضور شيعيان جمهوري اسلامي ايران در مراسم حج آنقدر واجد اهميت هست كه نخواهيم بابت تلافي رفتار عربستان خود را از آن محروم كنيم. در هيچ مجمع اسلامي نبايد بازي را تمام و كمال به عربها واگذاشت. حج مهم است، حضور پررنگ در منطقه هم مهم است. شايد الان بعضيها بدشان نيايد كه آتش كينه و نقار را بيما و عربها تيز كنند و وادارمان كنند كه مقابله به مثل بكنيم. مقابله به مثل ميتواند هزينه زيادي روي دستمان بگذارد. آينده از آن ماست. جمهوري اسلامي موقعيت ممتازش را بايد حفظ كند و خودش را از سطح كشورهاي منطقه بالاتر بكشد. عربستان عصباني است و اگر انصاف بدهيم حق هم دارد عصباني باشد. از پس اين همه خوش خدمتي و همراهي و اطاعت حالا امريكاييها و اروپاييها فهميدهاند كه با اين يار ديرين راه به جايي نميبرند و امنيت منطقه را نميتوانند حفظ و حراست كنند. عربها حالت بازنده عصباني را دارند كه ممكن است هر كار نابخردانهاي را مرتكب شوند. به خصوص اين نودولتيان جديد و بياعصاب را نبايد به خودشان واگذار كرد. اگر الان بتوانيم پيوندهاي استراتژيك جديدي براي جمهوري اسلامي تعريف كنيم بيشترين مقابله به مثل را انجام دادهايم. پيوندهاي جديد استراتژيك متناسب با همان آينده روشني كه از همين الان عطر خوشش را ميتوان حس كرد دندانشكنترين جوابي است كه ميتواند به بيانيه كنفرانس زده شود. عربستان پول و اسلحه دارد و فكر ميكند همينها كافي است. ما هم بيپول و بياسلحه نيستيم خدا را شكر اما گره سياسي امروز دنيا را چيزي غير از پول و اسلحه باز ميكند. دنيا بيايران به صلح نميرسد و بيايران كارش راه نميافتد. اين حقيقت را خيليها فهميدهاند و خيليها هم دارند مقاومت ميكنند. اما مهمتر از همه اين است كه خودمان بفهميم و دوره جديد را از همين الان سر بيندازيم. ما با همين نقش جديد ميتوانيم نودولتان عربستان را بر سرجايشان بنشانيم.