گفت‌وگو با نخستين زن ايراني شركت‌كننده دررشته سهگانه
آرزو دارم «تيم ملي زنان سهگانه ايران» را ببينم
گروه ورزش
رشته سهگانه جزو استقامتي‌ترين رشته‌هاي ورزشي محسوب مي‌شود كه در ايران علاوه بر سنگين بودن آن، محدوديت‌هايي نيز براي بانوان دارد. از آنجا كه ابتدا ورزشكاران بايد شنا كنند، سپس دوچرخه و دو را انجام دهند، بنابراين هنوز شرايط براي حضور بانوان ايران در اين رشته فراهم نشده است. اما در سال 2013 «شيرين گرامي» كه ساكن انگليس است، با حضور در مسابقات سه گانه جهاني 2013 به نوعي تابوشكني كرد. او با حجاب اسلامي در اين رقابت‌ها حاضر شد و مدتي پيش نيز در مسابقات قهرماني جهان مردان آهنين كه رقابت بسيار سنگيني محسوب مي‌شود با حجاب اسلامي موفق شد رقابت را به پايان برساند. اين بانوي سه گانه كار از دلايلش براي حضور در رشته سه گانه و مهم‌تر از همه انتخاب حجاب اسلامي صحبت كرد كه در نوع خود بسيار جالب بود. گرامي در مورد حضورش در سه گانه بيان كرد: سه گانه را نزديك به پنج سال پيش در دانشگاه آغاز كردم كه البته به صورت همگاني بود و آن زمان اصلا فكر نمي‌كردم كه روزي به صورت جدي اين ورزش را ادامه دهم. چيزي كه در ابتدا باعث كنجكاوي من شد سنگيني اين رشته ورزشي بود. برايم سوال بود كه كسي مثل من كه به نظر نمي‌آمد هيچ‌گونه استعداد ورزشي داشته باشد و بدون پيش زمينه آنچناني، مي‌تواند هيچ‌وقت ورزشي به سختي سهگانه را انجام دهد؟ آن زمان باورم نمي‌شد كه بتوانم و نخستين مسابقه سه گانه كه شركت كردم شايد از بزرگ‌ترين درس‌هاي زندگي‌ام بوده است. نخستين مسابقه‌اي كه شركت كردم به من آموخت كه در زندگي چقدر اتفاق مي‌افتد كه خودمان را دست كم بگيريم و قبل از اينكه تمام تلاش خودمان را كنيم، از رسيدن به اهداف خود نااميد شويم حتي از ترس و شك به خودم، نزديك بود كنار بكشم و به مسابقه نروم. گاهي از پدر بزرگ‌هايم خواهش مي‌كردم تا من را در زندگي نصيحت كنند. هميشه براي من فقط يك جواب داشتند. ايمان و توكل به خدا. شايد آن مسابقه آغاز اين بود كه قلبا حرف پدر بزرگ‌هايم را درك كنم. فكر كنم در شرايط سخت است كه انسان مي‌خواهد نااميد بشود و وسوسه مي‌شود باورش را از دست بدهد. اين چند سال گذشته كه سعادت اين را داشتم در ورزش سه گانه فعال باشم و نماينده ايران در مسابقات باشم واقعا من را در حيرت قرار گذاشته كه چگونه با ايمان، توكل و سخت كوشي، درها روي انسان باز مي‌شود. گرامي در پاسخ به اين پرسش كه در مورد حضور در تيم ملي صحبتي با مسوولان فدراسيون داشته است، تصريح كرد: هنگامي كه براي دفعه اول از فدراسيون سه گانه ايران درخواست كردم به عنوان نماينده ايران در مسابقات جهاني سه گانه لندن 2013 شركت كنم، بانوان در ايران به دليل حساسيت و مشكلات، قادر به شركت در مسابقات سه گانه نبودند. با همكاري و حمايت مسوولان ايران و برگزاركننده مسابقات در لندن، براي دفعه اول به عنوان نخستين بانو به من مجوز داده شد تا در سه گانه به صورت رسمي و به نمايندگي از ايران شركت كنم. بعد از مسابقه لندن، در ابتدا فدراسيون سه گانه ايران تلاش كرد تا تيم ملي سه گانه بانوان را هم در ايران تاسيس كند تا خانم‌ها هم مشغول به تمرين شوند. متاسفانه به دليل حساسيت‌ها و كمبود امكانات در آن موقع اين اتفاق به ثمر نرسيد. آرزوي من اين است كه تيم ملي ورزش سه گانه بانوان هم در ايران راه‌اندازي شود.
او در پاسخ به پرسش ديگري مبني بر اينكه فكر مي‌كند روزي به عنوان ملي پوش ايران در مسابقات شركت كند، تاكيد كرد: پس از مسابقه مرد آهنين مسوولان فدراسيون دوباره در تلاش هستند تا شرايط را براي خانم‌ها مهيا كنند و با تمام وجودم اميدوارم اين مرتبه امكانات فراهم شود و اين اتفاق به نتيجه برسد. كاملا قابل درك است كه قدم‌هاي اول براي تاسيس هر چيزي دشوار است و نياز به حمايت و امكانات مكاني و بودجه كافي دارد و كاري نيست كه يك شبه انجام شود، اما اميدوارم گام‌هاي اول برداشته شود تا راه شركت بانوان در آينده هموار‌تر شود. گرامي در مورد تامين هزينه‌ها براي حضور او در مسابقات مختلف، گفت: تا آنجايي كه من متوجه شدم، با توجه به نبود امكانات كافي به ويژه در سهگانه در حال حاضر نمي‌توان انتظار داشت تا فدراسيون بتواند به صورت مالي از من حمايت كند. تا امروز، جامعه بين‌المللي سه گانه واقعا پشتيبان اين بوده است كه راه را براي بانوان ديگر هموار سازد تا همه بتوانند در سه گانه شركت كنند و در نتيجه پشتيبان من در اين راه بوده‌اند. افرادي در بحث مربيگري، آماده كردن لباس‌هاي پوشيده و دسترسي به امكانات تمريني به من كمك كرده‌اند همچنين برگزاركننده مسابقات هم از من دعوت مي‌كنند تا در مسابقات شركت كنم تا انگيزه‌اي براي بانوان باحجاب شود. حتي قوانين و مجوز لباس‌هاي مسابقات را مرور و در صورت لزوم تصحيح مي‌كنند تا بانوان باحجاب هم بتوانند در مسابقات شركت كنند. حمايت، پشتيباني و احترام جامعه بين‌المللي سه گانه واقعا متواضع‌كننده بوده است. نمي‌دانم تا كي جامعه بين‌المللي بتواند من را كمك كند ولي ان‌شاءالله روزي برسد كه ورزش ايران، ورزش بانوان و رشته سه گانه به قدري رشد كند كه بتوانيم حامي و پشتيبان ورزشكاران خود بشويم و خود بتوانيم امكانات كافي براي ورزشكاران‌مان فراهم كنيم تا موفقيت‌هاي بيشتر و بهتر آنها در ميدان‌هاي ورزشي بين‌المللي و رشد ورزش همگاني را ببينيم. البته اينجا واقعا جا دارد از آقاي نيكبخت و جاينت ايران كه حامي دوچرخه من براي مسابقه مرد آهنين بودند، تشكر كنم كه نه تنها مهيا كردن دوچرخه مناسب، بلكه پشتيباني آنها به عنوان يك ايراني برايم بي‌نهايت ارزشمند بود.
او در مورد دليل اينكه تصميم گرفت با حجاب در مسابقات سه گانه شركت كند، تاكيد كرد: ورزش تاثير واقعا مثبتي در زندگي‌ام داشته است. ورزش نه تنها سلامتي جسمي به همراه مي‌آورد، بلكه بر سلامت ذهني، روحي و سلامت جامعه هم تاثير مي‌گذارد. شور و نشاط، سختكوشي، توكل، نااميد نشدن و خيلي درس‌هاي زندگي را مي‌شود از طريق ورزش ياد گرفت. يك روز به خود آمدم كه من چقدر در زندگي خود نعمت دارم كه مي‌توانم آنقدر آزادانه و بي‌دردسر در ورزش شركت كنم. استفاده از لباس پوشيده ورزشي و در نتيجه به اشتراك گذاشتن آن با ديگران براي من يك نوع روش براي شكرانه نعمت شد. از آنجايي كه در مسابقه لندن ۲۰۱۳ به نمايندگي از ايران مسابقه دادم، براي دفعه اول با مساله لباس پوشيده در ورزش رو به رو شدم. متوجه شدم كه خيلي خانم‌ها در سراسر دنيا هستند كه توانايي اين را ندارند در ورزش، به ويژه در سهگانه كه آنقدر از نظر توان جسمي، آيروديناميك و هيدردينميك پيچيده است، به صورت حرفه‌اي شركت كنند. لباس اولم به كمك آقاي ساعدي‌فر طراحي شد كه توانستم در سال ۲۰۱۳ با لباس پوشيده و به نمايندگي از ايران مسابقه دهم. پس از مسابقات جهاني 2013 مشغول تحقيق و طراحي لباس ورزشي مناسب شدم. در عصر تكنولوژي و امكانات كه لباس‌هاي‌مان به ما توانايي مي‌دهند كه به ماه سفر كنيم يا كيلومترها زير دريا برويم، يقين دارم با كمك متخصصان، مساله لباس پوشيده در ورزش هم حل‌شدني است. مي‌خواستم در مسابقه مرد آهنين با لباس پوشيده مسابقه دهم تا ثابت كنم كه حجاب محدوديت نيست - حتي اگر يكي از دشوارترين مسابقات استقامتي دنيا باشد - مهم جسم و ذهن سالم است. هنوز راه پيشرفت هم من و هم لباس‌ها زياد است، اما خيلي شاكرم نتيجه نسبتا خوبي در اين مسابقه داشتم.
گرامي مهم‌ترين هدفش در سهگانه را ثابت كردن اينكه لباس هيچ‌گونه محدوديتي به وجود نمي‌آورد، بيان كرد و گفت: در سطح ايران آرزويم اين است كه امكانات لازم مهيا شود تا همه توانايي دسترسي به ورزش و سه گانه را داشته باشند تا بتوانند از اين ورزش كه به زندگي من آنقدر ابعاد مثبت بخشيده است، بقيه هم بهره مند شوند. در سطح بين‌المللي آرزويم اين است كه اين لباس‌ها به جايي برسند كه هيچ‌گونه محدوديتي براي خانم‌ها ايجاد نكند و امكان ورزش كردن را به خانم‌هاي بيشتري در سطح جهان بدهد، (كساني كه براي احترام دين و رسوم خود لباس پوشيده مي‌پوشند، افرادي كه براي راحتي خود، مشكلات سلامتي يا هر علت ديگري به لباس پوشيده نياز دارند) همچنين خيلي دوست دارم خود بتوانم به عنوان يك ورزشكار به قدري رشد و پيشرفت كنم تا با عملكردم در مسابقات بتوانم ثابت كنم كه لباس هيچ‌گونه محدوديتي به وجود نمي‌آورد.