كمدي سياه به سبك فرمانآرا
فيلمي كه با پيوند روحيه طناز نويسنده و تلخكامي عميق سازندهاش كه از دو نسل مختلف هستند، بر مرز باريك اين دو حيطه حركت كرده و به نسبتي متعادل از هر يك براي پيشبرد ديگري بهره ميبرد. شايد به همين دليل باشد كه موقعيت تلخ و ملالآور محوري كه با خوانشهاي مختلف در فيلمهاي ديگر فرمان آرا (حتي در جديدترين فيلمش) بسط يافته، اينبار قابل قبولتر جلوه ميكند و طبعا رسوب و تاثير آن هم به جهت تعديل اين لحن و بيان، عميقتر و طولانيتر ميشود.