رسانه بي‌قانون نمي‌شود
سيد‌رضا اكرمي
«والْحافِظُون لِحُدُودِ‌الله» (سوره توبه، آيه 112) بدان معناست كه عالمان و حكيمان و مراجعي بايد باشند كه از احكام و دستورات الهي پاسداري كرده و از حلال شدن حرام خدا و حرام شدن حلال خدا جلوگيري به عمل آورند. مراجع عاليقدر اسلام يك مسابقه تلويزيوني را حرام اعلام كرده و رهبر انقلاب اسلامي نيز از سوي ديگر نسبت به برگزاري مسابقاتي با محتواي بخت‌آزمايي تذكر داده‌اند و اين يعني به احتمال فراوان برنامه تلويزيوني مذكور متوقف خواهد شد. اما بايد توجه كرد زماني كه فقيهي موضوعي را تشخيص مي‌دهد و آن را اعلام مي‌كند، تنها مرحله نخست از سلسله اعمال لازم براي توقف يك عمل خلاف شرع است. مرحله دوم اين موضوع پيگيري است كه عموما از سوي مردم و رسانه‌ها يا در پاره‌اي از مواقع از طرف مسوولان اتفاق مي‌افتد. مرحله سوم نيز مربوط به تشويق يا تنبيه است با اين توضيح كه تشويق زماني رخ مي‌دهد كه امر خلاف شرع متوقف و ...
پايان يابد و تنبيه زماني كه آن موضوع با وجود تذكرات و پيگيري‌ها باز هم ادامه پيدا كند.
اينكه درباره صداوسيما از بين تشويق و تنبيه كدام يك بايد اعمال شود به كنار ولي امروز به نقطه‌اي رسيده‌ايم كه مي‌توانيم رسما اعلام كنيم كه رسانه ملي قانون ندارد. ما در مجلس هشتم و نمايندگان بعد از ما در مجلس بارها و بارها تلاش كردند كه اين ارگان را نظارت‌پذيرتر كنند ولي چنين نشد. امروز صداوسيما 6 ناظر از 3 قوه دارد بنابراين اين افراد مي‌توانند تشخيص دهند كه فلان اتفاق رخ دهد يا خير ولي باز هم اين اتفاق آنچنان كه بايد و شايد رخ نمي‌دهد.
وضعيت صداوسيماي ما امروز به گونه‌اي است كه بايد براي آن قوانين تازه‌اي نصب كنيم. اگر چيزي را بخواهيم، شدني است و اگر نخواهيم، هزار بهانه مثل وضعيت بد اقتصادي و در اولويت نبودن صداوسيما هم كه بياوريم باز هم نخواهد شد. امروز 40 سالگي انقلاب اسلامي را پشت سر گذاشته‌ايم و هنوز برخي از اصول قانون اساسي به عنوان قانون مادر كشور عملياتي و اجرا نشده‌اند و دليل آن جز نبود عزم براي اجراي آن اصول نيست. بنابراين به عقيده من عزم لازم براي نظارت‌پذيرسازي صداوسيما وجود ندارد كه اگر بود، اين قبيل اتفاقات رخ نمي‌داد و فتوا صادر نمي‌شد ولي زماني كه همچنان اين اتفاقات رخ مي‌دهد يعني دستگاه‌هاي مسوول در نظارت‌پذيرسازي صداوسيما ناكام بوده‌اند و بس...