حاكميت و وحدت ملي
اسماعيل گراميمقدم
در يك سال گذشته، شرايط خاصي بر كشور حاكم شده است. كسي نميتواند كتمان كند كه شرايط امروز كشور چه در داخل و چه در خارج متفاوت و حتي كمنظير است. اين شرايط پيچيده و متفاوت با مجموعهاي از فشارهاي اقتصادي، تحريمهاي امريكا و تهديدهاي نظامي اتفاق افتاده و قطعا همه جريانها و جناحهاي سياسي درك مشتركي از مجموعه اين واقعيتها دارند. آنچه مشخص است حاكميت تصميم گرفته كه ديگر وارد مذاكره نشود يا دست كم در آيندهاي نزديك اين اتفاق رخ نخواهد داد و ميتوان گفت كه غيرقابل تصور است. علاوه بر اين احتمالا ما دچار قطع شدن شريانهاي فروش نفت هم خواهيم شد. اين موضوع به خودي خود باعث كاهش فروش و به تبع آن درآمدهاي نفتي خواهد شد كه تورم و گراني را در پي خواهد آورد. در چنين شرايطي وقتي پيشنهاد مذاكره از گزينههاي موجود حذف ميشود بايد جايگزيني براي آن در نظر گرفت.
در شرايط كنوني مقاومت جايگزيني براي مذاكره درنظر گرفته شده است. مقامت ملي نيازمند وحدت ملي است و وحدت ملي ميسر نميشود مگر اينكه حاكميت پا پيش بگذارد. در همين راستا چند روز پيش حسن روحاني از جايگاه رييسجمهوري جمعي از فعالان سياسي را دعوت كرد. اين جمع متشكل از چهرههاي برجسته راست و چپ سياسي بودند كه همگي گرد هم جمع شدند، نظراتشان را بيان كردند و به بحث و بررسي در مورد تحولات صورت گرفته پرداختند. پس از چندي هم ديروز مناظرهاي ميان آقايان سيدمصطفي تاجزاده و سيدمحمود نبويان برگزار شد كه حول محور برجام بود و گفتوگويي ميان دو جريان فكري در مورد اين موضوع صورت گرفت. هر دوي اين اتفاقات را بايد به فال نيك گرفت و آن را تقويت كرد. مجموعه حاكميت بايد از انجام اين گردهماييها و گفتوگوها استقبال كرده و البته شرايطي براي انعكاس هر چه بيشتر آن فراهم آورد. به جاي اينكه در شبكههاي اجتماعي اين اخبار منتشر و بازنشر شود بايد شرايطي فراهم آيد تا در رسانه ملي بازتاب پيدا كند. بايد مناظرات و نشستهايي برگزار شود تا در اين شرايط براي مردم توضيح دهيم اگر مخالف مذاكره هستيم به چه دليل است ؟ چه موانع و دلايلي براي اين موضوع وجود دارد؟ اگر تحليلگران معتقدند كه جنگي رخ نخواهد داد بر چه اساس اين تحليل را بيان ميكنند؟ چه راهكارهايي براي مقابله با شرايط پيش رو وجود دارد؟ و بسياري ديگر از سوالاتي كه بايد به آن پاسخ داده شود. در اثر همين گفتوشنودها است كه ميتوان در راستاي وحدت ملي گام برداشت. البته علاوه بر اين برداشتن گامهايي در راستاي آزاديهاي مصرح در قانون اساسي يا آزادي فعالان سياسي در بند يا دراويش، عفو كليه كساني كه خارج از كشور هستند و جرم سياسي مرتكب شدهاند يا برداشتن حصر و ... ميتواند نمادي از تلاش براي ايجاد وحدت ملي باشد. علاوه بر اين بايد مناظرههاي اول انقلاب را بازاحيا كرد. شايد در آن زمان بعد از مناظرات ممكن بود، هيجانات و احساسات خاصي بر مردم غلبه پيدا كند و منجر به هرج و مرج شود اما به نظر ميرسد بعد از گذشت 40 سال براي برگزاري مناظرات جريانهاي سياسي مختلف شرايط درون نظام آماده است.