هراس اجتماعي
محسن نعيميزاده
يكي از اختلالات عمده و مورد توجه در روانشناسي، اختلالات مرتبط با اضطراب و هراس است كه افراد مبتلا را شديدا درگير كرده و تاثير مهمي در زندگي روزانه و همچنين عملكرد شخصي و اجتماعي آنها ميگذارد. در طبقهبندياي كه روانشناسان از اين طيف ارايه كردهاند، يك اختلال بيشتر به چشم ميآيد، مخصوصا در شرايط كنوني جامعه كه تمام اركان، از جمله مردم در گير و دار مبارزه با شيوع ويروس كرونا هستند؛ اختلال اضطراب و هراس اجتماعي. اين روزها عموم مردم با بالا رفتن شيوههاي اطلاعرساني و استفاده از شبكههاي اجتماعي به نوعي با ماهيت اين ويروس و اقدامات لازم جهت مقابله با آن آشنا شدهاند، اما نكته مهم در مورد اين اتفاق و اتفاقات مشابه اين است كه در هنگام به وقوع پيوستن اين گونه حوادث، عكسالعملي كه مردم از خود نشان ميدهند، تلفيقي از ترس و اضطراب و نگراني است. خصوصيت بارز اختلالات اضطرابي ترس از يك منبع ناشناخته و مبهم است كه در اينگونه موارد افراد بدون اينكه از روند قضايا اطلاعات خاصي داشته باشند، صرفا با ديدن عكسالعمل ديگران و همينطور جو حاكم بر جامعه شروع به نشان دادن رفتارهايي ميكنند كه نشان از يك هراس و اضطرابي دارد كه ريشه آن را ميتوان در اجتماع جستوجو كرد. ممكن است برخي از افراد بنا به دلايل ژنتيكي يا شناختي از قبل زمينه بروز اين نوع اختلال را داشته باشند. اما در اينگونه موارد خاص و با توجه به توصيههاي عمومي مطرح شده در جامعه، شمار زيادي از مردم نشانههاي اين اختلال را از خود بروز ميدهند. اختلالي كه با رفع علت ايجادكننده و آسوده شدن روان افراد جامعه، كمكم رخت بربسته و مردم روال عادي زندگي خود را از سر ميگيرند، مانند تمام اتفاقهاي قبلي كه پشت سر گذاشتهايم.