براي نمايشگاه مطبوعات
ابراهيم عمران
اين هفته مطبوعات كشور در مركز كشور ميزبان آناني هستند كه مي‌دانند چه تعداد روزنامه و مجله به زيور طبع آراسته مي‌شود يا دست كم تمايزي بين روزنامه و مجله قايل هستند! اگر چنين نوشته مي‌شودو شايد به مذاق خوانندگاني خوش نيايد، گريزي از آن نيست چه كه اصولا هر نمايشگاهي در هر صنف و گروهي برپايي‌اش به خاطر آن است تا عده‌يي جديدتر را به كالايي كه عرضه مي‌دارند ترغيب كنند و اين كالا در اينجا «روزنامه و مجله» بايد ديد تا چه ميزان به مخاطبان نودسترسي پيدا مي‌كند؟ بر همگان معلوم است چه بايد داشته باشد نشريه‌يي تا با روحيه مخاطب امروزي سازگار باشد؛ مخاطبي كه پر واضح است تا چه ميزان در آماج «خبر و بعد از خبر» درست و نادرست است.
در اينكه اين بودن چند روزه مطبوعاتي‌ها با هم و نو شدن گپ و گفت‌ها حداقل دستاورد چنين نمايشگاهي است، شكي در آن نيست و كيست كه نداند اگر اين‌گونه رخدادي هم طي سال براي اهالي قلم نباشد در اين وانفساي «كم‌خواني و كم‌داني»، چه بر سر دست‌اندركاران نشريه‌ها خواهد آمد؟ صحبت بر سر آن است كه خروجي و ورودي اين رويداد فرهنگي چيست؟ در موسم جشنواره «فيلم فجر» يا «كتاب» شايد در پايان شاهد آن باشيم كه كارگردان و نويسنده‌يي تازه و داراي حرف به سينما و حوزه كتاب‌مان اضافه شد، در اين موسم اما تا به حال مشاهده نشد جريده‌يي به چشم آيد آنچنان كه نگاه‌ها از آن برنگردد؛ حال نويسنده، خبرنگار و روزنامه‌نگار كه جاي خود دارد! و شايد سياست نادرست از قبل پايه‌ريزي شده، سبب اين امر شده كه هيچگاه مطبوعه‌يي به ديده همگان نيايد... در جامعه‌يي كه زمان خوانش مطبوعات روزانه، هفتگي و ماهانه‌اش از تماشاي بسياري برنامه‌هاي سطحي تلويزيون و ماهواره كمتر است، نوشتن از مطبوعات و مخاطبان هميشگي‌اش، شايد آدرس غلط دادن باشد. اي كاش اين چند روز بسان نمايشگاه كتاب و جشنواره فيلم، وقتي و زماني در راديو و تلويزيون مي‌يافت به درستي، تا كمي باب مطبوعات‌خواني در جامعه بيشتر گشوده مي‌شد و اين رخوت سال‌هاي اخير نوشتاري، رخت بر مي‌بست از ميان اهل قلم... هر چند در اين بين كاركرد خود رسانه‌ها و حب و بغض‌هاي درست و نادرست سبب رويگرداني عموم مردم از آنها شده ولي نمي‌توان انتظارداشت اهالي مطبوعات بي‌برنامه بودن خويش را به گردن خيلي از مسائل ريز و درشت بيندازند و در آرزوي سال‌هاي پر شمارگاني باشند كه شايد دست يافتن به آن كمي سخت اما شدني نباشد. اميد كه «گاه نمايش» مطبوعات بتواند آشتي و پيوندي ناگسستني با مخاطب به ارمغان بياورد...