تاريكخانه ثروت و قدرت!
شايد به همين دليل بتوان به ريشه كلام ارزشمند امام علي (ع) پي برد كه فرموده بودند هيچ كاخي ساخته نمي‌شود مگر آنكه در كنارش كوخي ساخته شده باشد. در دنياي امروزين، بشر براي غلبه بر اين حرص و ولع پايان ناپذير براي تباهي اخلاقي و سياسي مكانيز‌م‌هايي ابداع كرده است. مهم‌ترين آنها نظارت شفاف بر نهادهاي قدرت و ثروت است. جناب روحاني درست فرموده‌اند كه تاريكخانه‌ها محل رشد ميكروب فسادهاي پيچيده و البته سازماندهي شده است. هيچ حكومتي تنها از طريق ارشادات اخلاقي نمي‌تواند در برابر پلشتي‌ها مقاومت كند. گوش انسان‌ها در برابر وسوسه قدرت و ثروت كر است. به تعبير برتراندراسل تنها بايد معصوم بود كه در برابر آن وسوسه‌ها دوام آورد. اين نكته ما را به ياد كلام ماندگار ويكتور هوگو مي‌اندازد. آنجا كه نوشته است: قوانين پديد مي‌آيند تا زيرپا نهاده شوند، چرا كه زباني براي فرياد ندارند! در دنياي امروز نظارت شفاف مطبوعات و رسانه‌هاي مستقل، اين زبان فرياد هستند. اين درد را بايد به كجا برد كه گاهي در سرزمين ما روزنامه‌نگاران بيش از مفسدان و فاسدان در ترس و هراس به سر مي‌برند. آنها وقتي درمي‌يابند كه روزنامه‌نگاران و روزنامه‌ها كوتاه‌ترين ديوار قانون هستند، نمي‌توانند نقشي را كه رييس‌جمهور به درستي درباره رسالت رسانه‌ها مي‌گويند، بازي كنند. كافي است به سخناني كه مقامات قانوني درباره اين امر در ماه‌هاي گذشته زده‌اند، نگاهي افكنيم. از سوي ديگر فساد ساختاري در غياب رسانه‌ها در نتيجه رانت اطلاعاتي شكل مي‌گيرد. اما بايد از جناب روحاني پرسيد چه كسان و گروه‌هايي مي‌توانند از رانت‌هاي سياسي و اقتصادي سود برند؟ به راستي پديده آقازاده‌ها از كجا آمده است؟ چه حجمي از اقتصاد ملي در دستان بخش خصوصي و چه قسمي از آن در دست نهادهاي حاكميتي است؟ آيا مردم عادي كوچه و بازار توان اين امر را دارند تا به كسب اخبار و اعمال نفوذ پردازند، يا اين تنها اصحاب قدرت و گروهي كه به آنها نام فساد خانوادگي (Corruption Family) داده‌اند موفق به استفاده از اين امتياز خاص مي‌شوند؟ پاسخ روشن است. رييس‌جمهور مي‌دانند كه رانتخواري از كجا نشات مي‌گيرد. هر نماينده و وزير و رييسي بايد دريابد كه نزديكان و مشاوران و اعضاي خانواده‌هاي آنها چه مي‌كنند. اين امر سختي نيست. كافي است در خلوت خود بنگريم كه در اطراف ما چه كساني حضور دارند و از آن مهم‌تر اينكه تاريكخانه قدرت و سياست را با نور رسانه و خبررساني مستقل و نظارت شفاف به سوي فساد و رانتخواري ناامن‌سازيم. خوب است تا از تجربه ديگران استفاده كنيم. اين مي‌تواند براي ما درس‌آموز باشد كه بسياري از دولت‌هاي غربي كه ما آنها را نقد كرده و آموزش‌هاي اخلاقي و فرهنگي‌شان را برنمي‌تابيم به راحتي در برابر فساد سياستمداران خود ايستادگي كرده و آنها را به محاكمه مي‌كشند. به داستان رسوايي‌ها در كشور فرانسه و انگلستان، چين، ژاپن و كره جنوبي و نحوه مقابله با آن فسادها بنگريم. جامعه اسلامي چنانچه نتواند راهي براي مقابله با اين رسوايي‌ها و پلشتي‌ها پيدا كند از درون دچار چالش خواهد شد و سخنان زيباي امروز رييس‌جمهور تنها به خاطره‌يي زيبا بدل خواهد شد.