كار سخت «خاتمي» بودن!
در مقابل چشمهاي حيران جهانيان در پاسخ به پرسش خبرنگار هيجانزدهيي كه پرسيد چه احساسي داريد؟ گفت: هيچ! چراكه براي او فرقي نميكرد در زندان و تبعيد باشد يا در صدر حكومتي كه پايههاي استكبار را به لرزه انداخته است. او به تكليف ميانديشيد و اين بياعتنايي به نفس و منيت خويش را در عمل به اثبات رساند. جز خدا كسي را نديد و جز به خاطر خدا كاري نكرد. شور و اشتياق وصفناشدني ملتي نيز كه با ديدن او از خود بيخود ميشدند و با يك اشارتش جان خود و عزيزانشان را بر كف گرفته و به قربانگاه ميرفتند، سر سوزني به حريم نفس او خدشه وارد نكرد و دچار نخوت و غرورش نساخت. چه بسا كه در برابر اهل مدح و تملق، دلآزرده ميشد و اين دلآزردگي را با اخمي زيباتر از تمام خندههاي رهبران جاهطلب جهان به رو ميآورد. او همه چيز و همهكس اين ملت بود. اما لحظهيي باورش نشد كه كسي است! خود را خادم ملت ميدانست و ميزان را راي ايشان ميانگاشت.
حال كه ما ميراثدار چنين پير فرزانهيي هستيم، چه فرقي ميكند كه كجا ايستاده باشيم؟ خاتمي نه با رييسجمهور شدن عزيز ميشود و نه با گوشهنشيني، ضعيف و بيقدر. او هنرمندي است كه هر جا رود قدر بيند و در صدر نشيند. حال چه فرقي ميكند رياست مجلس آينده، از آن چهرهيي شود كه منسوب به جريان سياسي نزديك به اوست يا از آنِ اصولگرايي كه اگرچه در جناح رقيب اما متصف به جوانمردي و روشنانديشي است. آزمون بزرگ عجين ساختن ديانت و سياست از همينجا آغاز ميشود. كمااينكه در قضيه رياستجمهوري نيز، خاتمي ترجيح داد چهرهيي تقويت شود كه با كانديداي منتسب به اصلاحات، فرسنگها فاصله داشت. كوتاه سخن، براي مجلس آينده نيز بايد به مشي و سيره خاتمي پايبند بود. اصلاحطلبان بايد از تجربههاي تلخ گذشته درس بگيرند و در دام رقابتهاي پرسر و صدا نيفتند. آنچه مهم است مصلحت ملت و نظام است. بايد همچون خاتمي با در نظر گرفتن واقعيتها، به ايدهآلها انديشيد. هرچند خاتمي بودن كار سختي است! ٭قائممقام انجمن شاعران ايران
رنج تروريسم
به هر ترتيب واقعيت اين است كه تحريك طالبان اكنون تجزيه شده است و بخشي از اين گروه وارد مذاكره با دولت پاكستان شدهاند و بخشي ديگر نيز از مبارزه با دولت نواز شريف كنارهگيري كردهاند. اكنون تنها بخشي كه از تحريك طالبان درحال مبارزه با دولت پاكستان است وابسته به ملا فضلالله است كه فردي با اعتقادات بهشدت سرسختانه است. در پاكستان يك نگاهي كه وجود دارد اين است كه افغانستان و هند به تلافي حمايت ارتش پاكستان از گروه حقاني در افغانستان از ملا فضلالله در پاكستان نيز حمايت ميكند؛ طرحي كه حامد كرزاي در زمان رياستجمهورياش براي مقابله با اقدامات ارتش پاكستان در افغانستان انجام داد.