فريدون جيراني: جدا از فضاي مميزي فيلم‌ها را ديديم
در يك فضاي بسيار صميمي فيلم‌ها را ديديم و برخي فيلم‌ها را كامل نديديم. فيلم ميركريمي را 85دقيقه، حاتمي‌كيا را 80 دقيقه، «سيانور» را نزديك به 70 دقيقه و نسخه 75 دقيقه‌اي «خانه يحيي» را ديديم. نسخه 30 دقيقه‌اي فيلم «هيهات» و 40 دقيقه از فيلم «اروند» را نيز ديديم و درباره اين دو اثر آخر نظري نداديم.
برخي به خاطر دشمني با خانه سينما بر سر فيلم «دختر» ميركريمي جنجال كردند. كساني كه نمايندگان كميته دولتي بودند هيچ‌وقت نظر اصلاحي به ما ندادند و جدا از فضاي مميزي فيلم‌ها را ديديم. دوستاني كه از مميزي آمده بودند نسبت به ما بازتر به فيلم‌ها نگاه كردند.
80 درصد فيلم‌هاي امسال داستان‌شان بر اساس خرده پيرنگ روايت مي‌شد؛ البته تعدادي از فيلم‌ها تلاش كرده بودند تا قصه خود را به شكل داستان‌گويي قبل از شيوه‌اي كه در«درباره الي» به كار رفته روايت كنند.
فيلم‌هاي امسال را مي‌توان به دو گروه درام اجتماعي و كمدي اجتماعي تقسيم كرد. در اين دو بخش ما فيلم‌هاي خوبي داريم. يكي از ويژگي‌هاي امسال حضور فيلمنامه‌نويسان به صورت مستقل است و حداقل 20فيلمنامه‌نويس امسال به صورت مستقل فيلمنامه‌ها را نوشتند. فيلم‌هايي چون «هلن»، «سايه‌هاي موازي» و... هرچند انتخاب نشدند اما قطعا در زمان اكران مي‌توانند با بيننده ارتباط برقرار كنند.
تلخي فيلم‌هاي امسال از نگاه اجتماعي فيلمسازان مي‌آيد نه نگاه سياسي. از ديدن فيلم‌هاي نگاه نو ترسيدم و نسل چهارم و پنجم دارند از نسل‌هاي گذشته جلو مي‌زنند و نسل‌هاي قبل‌تر بايد دوباره به سينما نگاه كنند و نسل چهارم و پنجم با سينما و جامعه روز همگام‌تر پيش مي‌رود.