درياچه اروميه از زباله خالي شد
سهمي براي زمين
اعتماد| آدمهايي در اين سرزمين زندگي ميكنند كه حاضرند يك روز تعطيل خود را براي ساختن اتفاقي مهم بگذارند؛ آدمهاي معمولي كه نه چهره رسانهاي هستند و نه مديراني كه مدام برنامه بريزند و نقشه بچينند و در مصاحبهها درباره آنها حرف بزنند. آدمهايي كه شهروند به حساب ميآيند، حق و حقوق شهروندي خود را ميدانند و در مقابل، وظايف شهروندي را هم به خوبي ميشناسند. آدمهايي كه خود را تنها مسوول زندگي خود نميدانند، در ساختن يك شهر خود را سهيم ميدانند و البته، نشان دادند كه به سرنوشت آينده، سرنوشت اين سرزمين و نسلهاي بعدي هم فكر ميكنند.
اين آدمها ممكن است كه تعدادشان كمتر از جمعيت اكثريت باشد، ممكن است خيلي ناآشنا و گمنام باشند، اما هستند و اين «بودن» را با اتفاقهايي معني ميكنند كه دوستداشتني و مهم است؛ اتفاقهايي مثل همين اتفاقي كه با نام درياچه اروميه رقم خورده و به پاكسازي حاشيه اين درياچه از زباله رسيده.
درياچه اروميه سالهاي سال است كه در ميدان مبارزهاي سخت براي زنده ماندن و ادامه حيات قرار گرفته و آدمهايي پيدا شدند كه در جريان اين مبارزه، سروقت اين درياچه رفتند و حاشيه آن را از هرچه زباله و ناپاكي است، خالي كردند. عكسهاي اين اتفاق خوب را خبرگزاري ايرنا منتشر كرده است.
عكسهايي كه وقتي به آنها دقيق نگاه ميكنيم، هم چهره دوستداشتني مردماني را ميبينيم كه بزرگ و كوچك، دست به دست هم دادهاند و درياچه را خالي از زباله كردهاند و هم متوجه ميشويم كه آدمهايي هستند كه برخلاف اين جماعت دلسوز و همراه، همچنان به زنده ماندن طبيعت اهميت نميدهند و حتي درياچه اروميه را با همه مشكلاتش، لحظهاي آرام نميگذارند و با زباله به ديدن آن ميروند. اين عكسها نمايشدهنده دو نوع تفكر و دو نوع رفتار در مقابل مسووليت اجتماعي است. عكسهايي كه بايد دقيق نگاه كرد و درباره آن حرف زد و به آنها توجه كرد.