پيشخوان
چه كسي نخستين بار كامپيوتر را به وزارت خارجه برد؟
روزنامه ايران در گفت‌وگويي با محمد جواد ظريف، وزيرخارجه به مناسبت سالروز تولد وي به بيان خاطرات وي پرداخت و به نقل از وي نوشت: «نخستين بار بنده كامپيوتر را به وزارت خارجه آوردم و نخستين مسوول كامپيوتر وزارت خارجه توسط من با كامپيوتر شخصي آشنا شد. رشته‌يي كه انتخاب كردم، مسووليت بسيار سنگيني را برايم به دنبال داشته است. بسيار اتفاق افتاده كه با خود فكر مي‌كنم خسارت اشتباهاتي را كه من و امثال من در حوزه سياست خارجي مرتكب شديم، در واقع 70 ميليون ايراني متحمل شدند. حتي به اين فكر مي‌كنم كه با اين وضعيت، چقدر به جاي اجر و ثواب، نگراني اخروي دارم. از اين 25 سال كار، هيچ به دست نياوردم، جز ناسزا؛ هم از طرف مخالفان كه من را مانند ديگران مي‌ديدند و هم از طرف دوستان خودمان. » او در بخش ديگري از اين گفت‌وگو گفت: « پدربزرگ من در زمان مرحوم مصدق از لحاظ اقتصادي به ايشان كمك مي‌كرد. از طرفي ايشان با مرحوم كاشاني آشنا بود و رفت و آمد نزديك داشت. اما من در مدرسه با كساني كه گرايش‌هاي سياسي داشتند، مانند چند نفر از فرزندان سردمداران حسينيه ارشاد ارتباط داشتم و در هر فرصتي از آنها كتاب مي‌گرفتم و مي‌خواندم. مرحوم آقاي مطهري نيز به مدرسه علوي مي‌آمدند اما من هيچگاه سعادت ديدن ايشان را نداشتم. در مدرسه علوي ديدگاه‌هاي متدين را مطالعه مي‌كرديم. همچنين كساني كه سياسي‌تر بودند كتاب‌هاي مرحوم آقاي طالقاني را مي‌خواندند. به خاطر ندارم ديدگاه‌هاي ملي‌گرايان در آنجا رواج داشته باشد.»
كليد تدبير كجاست؟
روزنامه رسالت نوشت: رييس‌جمهور در ايام انتخابات صريحا گفت كه «كليد من كليد تدبير است و هر قفلي را باز مي‌كند و تمام مشكلات قابل حل است و براي آنها برنامه دارم. » مردم اميدوار شدند و به او راي دادند اما اكنون وي از مردم و نخبگان بدون توجه به دستگاه‌هاي عريض و طويلي كه به همين منظور تحت امر نهاد رياست‌جمهوري هستند مي‌خواهد به او كمك كنند و مي‌گويد: «كساني را كه يارانه نياز ندارند چطور كشف كنيم؟» آيا كليد در دست رييس‌جمهور نمي‌تواند اين قفل را باز كند؟ هزاران راه براي كشف كساني كه يارانه نياز ندارند وجود دارد اما رييس‌جمهور مي‌گويد كه كليد من اين قفل را باز نمي‌كند!! دولت اگر بخواهد اقتصاد كشور را از طريق ماليات اداره كند بايد بداند شهروندانش چقدر درآمد دارند. در تمام دنيا كنترل‌هاي محسوس و نامحسوس وجود دارد اما چرا ثروتمندان در ايران اين مصونيت را دارند؟ معلوم نيست! رييس‌جمهور مدام از نخبگان مي‌خواهد راه‌حل بدهند و اخيرا هم گفته‌اند از طريق رفراندوم راه‌حل‌ها را جست‌وجو كنند اين رويكرد خوبي است اما سوال اين است پس جايگاه «تدبير» دولت و «كليدي» كه گفته شده است هر قفلي را باز مي‌كند، كجاست؟