هادي نخعي و نسل‌هاي نو
كورش علياني
آنچه هادي نخعي را در كار تاريخ جنگ ممتاز مي‌كند، آينده‌نگري او است. البته كه كتاب‌ها، مقاله‌ها و ديگر تلاش‌هاي او بسيار باارزش هستند، اما نكته مهم درباره او مشاركت در بنيان‌گذاري تاريخ‌نگاري جنگ است. او در سخت‌ترين روزها بنيان ثبت وقايع جنگ را گذاشت؛ آن هم در بالاترين رده‌هاي به نظر دست‌نيافتني تا پايين‌ترين رده‌هاي رزمي.
دغدغه او از دست نرفتن جزييات واقعه‌هاي رخ داده در جنگ و جلوگيري از تحريف‌هاي خواسته يا ناخواسته در آينده بود. او همراه با پايه‌گذاري مركز مطالعات و تحقيقات جنگ كه خود نام «راوي» را براي كساني كه همپاي فرماندهان به ثبت جزييات جنگ مي‌پرداختند نهاده بود، به تربيت نسلي با دقت ستودني و شجاعت بي‌نظير براي تكفل اين امر همت گماشت.
امروز نخعي و نسلي كه او پرورد، كار بزرگ و بي‌نظير و بي‌سابقه ثبت جنگ را انجام داده‌اند. اكنون نيازمند نسلي به همان شجاعت هستيم كه بتوانند دست به تبويب و تدوين تاريخ جنگ بزنند؛ نسلي شجاع كه با جنگ، واقعه‌هاي آن و نظريه‌هاي تاريخ‌نگاري آشنا باشند.
نسلي كه با حضور خود مانع از دست رفتن حاصل كار نخعي و همنسلانش شود؛ نسلي كه بيش از هر چيز آينده‌نگري را از نخعي نازنين ارث برده باشد.