تله «دلواپسان»
در آستانه انتخابات
علي شكوهي
يكي از نمايندگان مجلس گفته است كه «دولت عاقل‌تر از آن است كه در تله دلواپسان بيفتد.» و اضافه كرد كه «مي‌خواهند دولت را در ماه‌هاي آخر اذيت كنند.» غلامعلي جعفرزاده اعلام كرد «هجمه بسيار بزرگي عليه شخص آقاي روحاني، برخي اطرافيان و وزرا به راه افتاده است، بدون سند و مدرك، رگباري از اتهامات وارد مي‌شود. به گفته او «دلواپسان آتش‌تهيه بسيار بالايي را براي دولت تدارك ديده‌اند و دولت بايد خودش را براي هجمه بسيار سنگيني آماده كند.»
مدتي قبل هم كانال روزنامه ايران خبري را منتشر كرده بود كه باور كردن آن بسيار دشوار مي‌آمد ولي به گمانم خيلي اهميت داشت. اين كانال از اختصاص بودجه هزار ميلياردي براي 3هزار سايت ضددولتي خبر داد و اين سوال را مطرح كرد كه «دستگاه‌هاي امنيتي و قضايي كشور در مقابله با چنين شبكه مخوفي تاكنون چه اقدامي كرده‌اند و چرا مانع از ادامه فعاليت آنان نمي‌شوند و منابع مالي آنان را فاش نمي‌كنند؟» به نوشته كانال روزنامه ايران «برخي از خبرگزاري‌ها و روزنامه‌هاي رسمي كشور كه از اموال عمومي ارتزاق مي‌كنند كاملا هماهنگ با اين شبكه مخوف تخريب، فعاليت و روزانه صدها مطلب تخريبي عليه بخش‌هاي مختلف دولت يازدهم منتشر مي‌كنند.»
بنده اصرار ندارم كه آن عدد و رقم را قطعي بدانيم و وجود 3هزار سايت ضددولتي و بودجه هزارميلياردي را باور كنيم اما قراين و شواهد نشان مي‌دهد كه روزانه صدها خبر و تحليل و طنز و عكس‌نوشته و فيلم و مستند و اينفوگرام و... در شبكه‌هاي اجتماعي توليد و منتشر مي‌شود و اين حجم از اقدامات تخريبي حتما به تعداد بسيار بزرگي از افراد آموزش‌ديده و سازمان‌يافته و ميلياردها تومان هزينه نياز دارد.
دو خبر فوق نشان مي‌دهد در ماه‌هاي آينده اتفاقات زيادي عليه دولت رخ خواهد داد و حجم حملات به دولت و شخص رييس‌جمهوري حتما مضاعف خواهد شد. برخي از اين دلواپسان و مخالفان متشكل و برخوردار از امكانات فراوان، پيش‌تر اعلام كردند كه ما انتخابات اسفند 95 را به شبكه‌هاي اجتماعي باختيم و بايد از همان طريق جبران كنيم. آنان فكر مي‌كنند با آموزش چند‌هزار نفر براي توليد محتواي ضددولت و اختصاص بودجه براي اين نيروها قادر خواهند شد انتخابات رياست‌جمهوري سال 96 را به زيان دكتر روحاني ختم و ايشان را به نخستين رييس‌جمهوري يك‌‌دوره‌اي تبديل كنند.
مخالفان دولت در اين تلاش خود بر چند حوزه متمركز شده‌اند يعني به سراغ وزارتخانه‌هايي رفته‌اند كه از نظر آنان نقطه قوت دولت روحاني است. آنان درصددند به مردم القا كنند كه دولت هيچ كاري نكرد و همان مواردي كه نقطه قوت دولت روحاني به حساب مي‌آيد در واقع نقطه ضعف اوست. اين رويه در آغاز كار دولت در دستور كار اين طيف از مخالفان دولت قرار نداشت و آنان مي‌خواستند فقط وزراي خاصي را مورد تهاجم قرار بدهند و از برخي از وزرا هم حمايت مي‌كردند اما اينك به اين جمع‌بندي رسيده‌اند كه هر جايي كه دولت موفق بوده، بايد مورد حمله قرار بگيرد ولو آنكه در گذشته مورد حمايت آنان بوده باشد. نمونه اين مورد اخير وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكي است كه اكنون يكي از حوزه‌هاي موفق كاري دولت روحاني محسوب مي‌شود. مخالفان دولت در آغاز براي نشان دادن حسن‌نيت خود از سويي و حمله كردن به وزراي سياسي مانند ظريف از سويي ديگر، از دكتر قاضي‌زاده هاشمي حمايت كرده و همين امر را نشانه انصاف خود قلمداد مي‌كردند اما اكنون درصددند هيچ جاي سالمي را در دولت باقي نگذارند و به همين دليل نقد طرح سلامت دولت روحاني را هم به شكل جدي در دستور دارند.
به نظر مي‌رسد سه وزير امور خارجه، بهداشت و راه و شهرسازي در دولت روحاني اكنون بيش از بقيه وزرا مورد تهاجم دلواپسان هستند زيرا كاركرد اين سه وزارتخانه از ديگر وزرا برجسته‌تر و قابل دفاع‌تر به نظر مي‌رسد.
دكتر ظريف با مذاكرات هسته‌اي و رسيدن به برجام، كار بزرگي را به انجام رساند اما دلواپسان براي زيرسوال بردن دولت روحاني بايد اين دستاوردها را ناچيز جلوه دهند. حمله به برجام در تمام مراحل جزيي از اقدامات اين جريان بود اما به هنگام تمديد برخي از تحريم‌ها از سوي امريكا، اين حملات شدت بيشتري پيدا كرد و اكنون سعي دارند كل دستاوردهاي برجام را در حد هيچ قلمداد كنند.
البته آنان دچار تناقض هستند يعني از سويي برجام را يك دستاورد براي امريكا مي‌دانند و از سويي بر اجراي آن اصرار دارند. از طرفي از ترامپ مي‌خواهند كه برجام را پاره كند و مردم را از شر آن نجات دهد و از سوي ديگر ناراحت مي‌شوند كه چرا امريكا با تمديد تحريم‌ها آن را نقض كرده است. آنان مي‌دانند كه دستاورد ما در برجام بسيار زياد بوده و فرصت نفس كشيدن براي ايران ايجاد شده است و سايه تحريم و حتي جنگ از سر ملت ما برداشته شد اما نگاه محدود آنان در رقابت سياسي موجب مي‌شود كه باز از بي‌نتيجه بودن برجام سخن بگويند تا دستاورد دولت روحاني ناچيز جلوه كند.
تجميع همه توان اين جريان عليه آخوندي، وزير راه و شهرسازي را هم بايد در همين راستا تحليل كرد كه در فرصتي ديگر به آن اشاراتي خواهم داشت. اين مختصر را با اين سخن نماينده مردم رشت به پايان مي‌برم: «در طول تاريخ اين‌گونه حمله‌هاي ناجوانمردانه، بداخلاقي‌ها، توهين‌ها، افتراها، ساختن فيلم و... هميشه نتيجه عكس داده است. مردم از اين برخوردها ناراحت مي‌شوند اما نمي‌دانم چرا عده‌اي درس نمي‌گيرند؟»