ايران بدون هاشمي براي روحاني
چشمان گريان حسن روحاني، بيشتر از زبان گوياي او عمق رفاقت‌شان را ادا كرد. او در صبح نخستين روز ايران بدون هاشمي راهي جماران شد تا خود را به مراسم پايان «يك رفاقت ديرينه» برساند. رفاقتي كه در تمام سال‌هاي انقلاب اين دو را در عرصه سياسي كشور همراهي مي‌كرد، چه ناگهاني براي روحاني تمام شد و چه ناگوار او را براي ادامه مسووليت سخت اجرايي تنها گذاشت. او كه در وصف پشتيبان همه سال‌هاي مديريت خود مي‌گفت: «چه بسيار جفا ديد و چه بسيار وفا كرد»، هاشمي را «شخصيتي بي‌بديل در دوران نهضت و انقلاب» مي‌خواند و از روزهاي تنهايي امام مي‌گويد؛ «روزهاي پس از حادثه هفتم تير، كه آيت‌الله هاشمي در كنار امام مي‌ماند و بار سنگين نظام را بر دوش مي‌گيرد». و اما اداره جنگ، همان روزهايي كه همراهي‌هاي روحاني و هاشمي را به وفور به تصوير كشيده است، نام «فرمانده» را همچنان بر زبان او جاري مي‌سازد. رييس‌جمهوري با اشاره به اينكه «اداره جنگ توسط آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني به عنوان فرمانده جنگ به بهترين وجه صورت پذيرفت»، تاكيد دارد: «در دوران جنگ تحميلي هم اين شخصيت بزرگ همواره در كنار مقام معظم رهبري بود.» حسن روحاني از آرزوهاي بزرگ آيت‌الله براي ايران و انقلاب هم مي‌گويد. او با بيان اينكه ايشان راه درست را با شهامت، شجاعت و فكر روشن به جوانان و همه آحاد كشور نشان داد»، تصريح مي‌كند: «ايشان آرزوهاي بسيار بلندي براي سربلندي و عظمت ملت بزرگ ايران و انقلاب اسلامي داشت» و تاكيد دارد: «اين راه ادامه دارد و همه بايد در صحنه باشند تا انقلاب اسلامي و نظام را به نقطه مطلوب نظر و خواست مردم و مقام معظم رهبري برسانيم.» روحاني در توصيف شخصيت آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني، او را «انديشمند بزرگ و سياستمدار باهوش و مردمي مي‌خواند كه در برابر بزرگ‌ترين مشكلات به راحتي ايستادگي، مقاومت و صبوري كرد.»