تسليتي براي شاگرد و همسنگر پدر
اگر بود بي‌شك خودش دست به قلم مي‌شد و پيام تسليتي براي شاگرد قديمي‌اش مي‌نگاشت. روزگار دستش را از دنيا كوتاه كرد اما پسرش وظيفه پدر را به انجام رساند. احمد منتظري تنها به پيام تسليت بسنده نكرد و ديروز هم در حسينيه جماران حاضر شد. سرنوشت، بازي‌هاي غريبي دارد و اين بازي‌ها در عالم سياست رنگ‌هاي ديگري به خود مي‌گيرد. آيت‌الله هاشمي شاگرد آيت‌الله منتظري بود، روزگاري همسنگرش در مبارزه با حكومت پهلوي شد و بعد از انقلاب دوشادوش يكديگر بودند وقتي، نظام جمهوري اسلامي پايه‌گذاري شد. اما اين دوشادوشي دوام چنداني نداشت و هاشمي در ساخت قدرت ماند و منتظري كنار رفت. اما بي‌شك در دهه گذشته هر دوي آنها بيش از هر چيز دغدغه نظامي را به دوش مي‌كشيدند كه در شكل‌گيري آن نقش مهمي داشتند، نظامي كه جمهوريت و اسلاميتش را با هم مي‌خواستند. حضور احمد منتظري در حسينيه جماران و پيام تسليت معنادارش هم نشان از همين موضوع دارد. آنجايي كه احمد منتظري در بخشي از پيام تسليتش مي‌گويد: «رحلت ناگوار مجاهد نستوه و عالم روشن‌ضمير آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني در برهه‌اي از زمان كه جامعه نياز مبرمي به وجود پيشكسوتاني چون ايشان، در راستاي خواست و اراده مردم دارد، موجب تاسف و تاثر بسيار گرديد. ايشان از استوانه‌هاي انقلاب اسلامي بودند و در راه به ثمر رسيدن آن، مجاهداتي فراوان داشتند.»