فضاي شهري فارغ از تبعيض جنسيتي امكان رشد و توسعه شهري را ايجاد مي‌كند
با نگاهي به وضعيت شهرهاي ايراني شايد به جرات بتوان اذعان داشت، در ميان 1245 شهرِ كشور، كمتر از انگشتان دو دست مي‌توان شهرهايي يافت كه در آنها فضاهاي عمومي و فضاهاي شهري به گونه‌اي طراحي شده باشند كه عاري از هرگونه تبعيض جنسيتي باشند.
هيچگاه سخنان يكي از اساتيد و مشاهير پر افتخار كشور در خصوص شدتِ مردانه بودن فضاهاي شهري در شهرهاي ايران را فراموش نخواهيم كرد. ايشان به درستي اشاره داشت كه در فضاهاي شهري ما همه موارد، حتي استاندارد فاصله پله‌ها از يكديگر نيز متناسب با يك مرد بالغ است و ديگر تو خود بخوان حديث مفصل از اين مجمل...
لذا توجه به فضا و مناسب‌سازي آن براي حضور همه مردم و فارغ شدن از نگاه جنسيتي صرف (مردانه) موجب ايجاد فضايي درخور حضور زنان مي‌شود. در سال‌هاي اخير با توجه به رشد روزافزون حضور زنان در عرصه‌هاي اجتماعي و رشد اشتغال آنان در كشور، كيفيت و نحوه حضور زنان تغيير ماهوي يافته در حالي كه طرح‌هاي شهري با تغيير اين الگوها هماهنگي لازم را ندارد و تحقيقات و تجربيات بشري نشان داده است كه زنان از شرايط نامساعد محيط‌هاي ساخته شده، رنج مي‌برند.
از اين رو لازم است نهادهاي مديريت شهري به ويژه شوراي شهر با نگاهي تازه به مساله شهروندان و حقوق آنها در شهر ساختار‌بندي شود تا بتواند نيازهاي شهروندان را رفع كند. داشتن تصويري متناسب با واقعيت زندگي در شهر و نقش شهر در تقويت هويت ملي و محلي ميزان تعلق ساكنين در شهر را توسعه مي‌بخشد. نهادهاي مديريتي شهر با اتكا به رويكرد عدالت جنسيتي قادرند فضايي براي رشد و توسعه شهروندان ايجاد كنند.