صندلي‌اي كه دوباره خالي شد
گوينده‌اي كه بي‌خبر از فدراسيون واليبال رفت!
22 فروردين سال 94 و بعد از گذشت سه ماه، زهره ميرسپاسي به عنوان نايب رييس بانوان فدراسيون واليبال انتخاب شد؛ شخصي كه سابقه‌اش نه در مديريت ورزش بلكه در گويندگي خبر صداوسيما بود! زماني كه ميرسپاسي به عنوان نايب رييس بانوان اين فدراسيون انتخاب شد اعلام كرد كه براي گرفتن حق بانوان به فدراسيون آمده است و از ديد مثبت محمدرضا داورزني به بخش بانوان ابراز خوشحالي كرد. در تمام مدتي كه ميرسپاسي در سمت نايب‌رييسي بانوان حضور داشت دايما از شرايط فدراسيون واليبال ابراز خرسندي مي‌كرد و از پيشرفت بانوان در زمان مديريت او صحبت مي‌كرد. در حالي كه پيش از اين هم چندين بار صحبت اختلاف ميان ميرسپاسي با فدراسيون به ميان آمده بود اما هربار اين اختلاف‌ها تكذيب مي‌شد. در نهايت 4 ارديبهشت و بعد از گذشت حدود 25 ماه گوينده خبر بدون اينكه حق بانوان را گرفته باشد از فدراسيون واليبال رفت. او از سمت خود استعفا داد تا در صورت موافقت داورزني سرپرست فدراسيون با اين استعفا بازهم داستان انتخاب جانشين او آغاز شود. البته اين امكان وجود دارد كه از پيش شخصي براي صندلي هميشه متغير نايب‌رييسي فدراسيون انتخاب شده باشد. در بيشتر فدراسيون‌هاي ايران مشكل و اختلاف نظر ميان نايب رييس بان‌ان و ديگر مسوولان نظير رييس و دبير وجود دارد كه شايد بيشتر اين اختلاف‌ها ناشي از مديريت ضعيف بانوان در تجربه‌هاي گذشته باشد؛ سابقه‌اي كه باعث شده اعتماد زيادي به بانوان وجود نداشته باشد و اگر آنها خواستار قدرت اجرايي بيشتري باشند با مخالفت رو به رو مي‌شوند. فدراسيون‌هاي ايران در سمت نايب رييسي بانوان خود رفت‌وآمد زيادي دارند. صغري نژاد نايبي قبل از ميرسپاسي نايب‌رييس بانوان فدراسيون واليبال بود كه حتي زمان براي ديدن بازي‌هاي ليگ را نداشت و دوست داشت زمان بازي‌ها را با كلاس‌هايش در دانشگاه هماهنگ كنند! وقت نگذاشتن بانوان براي ورزش خودشان يكي از مهم‌ترين عواملي است كه باعث عقب ماندن‌شان در مديريت مي‌شود؛ بانواني كه مديريت در ورزش را مي‌خواهند اما براي آن، زمان نمي‌گذارند.