كفاشيان به در خروج نزديك شد؟

ديروز سايت خبرآنلاين از تغييرات احتمالي در فدراسيون فوتبال نوشت. آنها با تيتر «آخرين خاك‌ريز مرد خنده‌روي فوتبال فتح مي‌شود؟» نوشتند: «حالا ديگر كفاشيان تمام قدرتش در مقام نايب رييس، يك سرپرستي در كميته فوتسال است. او رويايش يعني انتخاب به عنوان عضو هيات اجرايي فيفا را به دليل عدم حمايت فدراسيون فوتبال، از دست داد و ديگر حتي براي اين پست كانديدا هم نشد. اگرچه هنوز دو يا سه سالي را مي‌تواند نايب رييس‌ اي‌اف‌سي در منطقه آسياي ميانه باشد اما با شرايطي كه برايش رقم زده‌اند، هيچ بعيد نيست به زودي از فدراسيون فوتبال هم به طور كلي كنار برود.» حاميان رسانه‌اي ديروز حالا از خداحافظي رييس سابق فدراسيون از فوتبال مي‌نويسند. مردي كه تا ديروز براي همه نقشه مي‌كشيد، حالا برايش نقشه مي‌كشند. مردي كه تا ديروز ديگران را بازي مي‌داد، حالا با چشمان خودش مي‌بيند كه بازي‌اش مي‌دهند و از نايب‌رييس اول فدراسيون فوتبال به رييس كميته فوتسال تقليل پيدا كرده است. علي كفاشيان براي خيلي‌ها «مردِ خوبِ ورزش» بود اما حضورش در فدراسيون فوتبال، چهره‌اي تازه از او به نمايش گذاشت. ابهامات ، اساسنامه‌اي غيرقانوني، عزل و نصب‌هايي شايبه‌برانگيز و فرار از پاسخگويي و مسووليت از دوران حضور در فوتبال، خرابه‌اي براي آيندگان ساخت؛ خرابه‌اي كه در آن حق پخش تلويزيوني فوتبال نابود شد، تبليغات دور زمين بي‌سرانجام ماند، فاجعه پيراهن‌هاي تقلبي فاش شد و ابهامات فراواني در فوتبال به يادگار ماند. روزهايي كه استفاده از ناآگاهي اعضاي مجمع باب شد. روزهايي كه به سخره گرفتن مسائل جدي، رويه شد. روزهايي كه به دوربين زل مي‌زد و «همه حقيقت» گفته نمي‌شد. تابلويِ فوتبال فقط در زمينِ بازي روشن نيست تا نتايج را نشان دهد؛ اين‌جا در فدراسيون هم تابلو روشن‌تر از هر روزي است. جهت تابلو مشخص است: خروج.