ملاك دولت، اعتدال باشد
محسن غرويان
اين روزها بيش از هر چيز صحبت كابينه آينده در ميان گروه‌هاي سياسي داغ است. طبيعي است كه گروه‌هاي حامي آقاي روحاني كه در پيروزي او در 29 ارديبهشت نقش داشتند با توجه به خاستگاه و دغدغه‌هاي‌شان نظرات مختلفي در اين مورد دارند. نمي‌توان ناديده گرفت كه از هر دو جناح اصلي كشور يعني اصلاح‌طلبان و اصولگرايان در اين پيروزي سهيم بودند و كابينه هم بايد با توجه به همين موضوع بسته شود. اما يك نكته را بايد با توجه به ديدگاه‌ها و منش خود آقاي روحاني در نظر داشت و با نگاه به آن كابينه آينده را ديد. به باور من ملاك انتخاب اعضاي كابينه بيش از هر چيز بايد اعتدال باشد. در واقع اين همان شعاري است كه آقاي روحاني طي اين سال‌ها بر آن تكيه داشتند و بر مبناي آن پيش رفته‌اند و در انتخابات اخير هم با همين شعار توانست اكثريت آرا را كسب كند و براي چهار سال آينده هم بر مسند رياست‌جمهوري تكيه بزند. بنابراين معتدلين اصولگرا و اصلاح‌طلب مي‌توانند در كابينه جاي داشته باشند. اما يك سخن هم با بخشي از اصولگرايان باقي مانده است؛ اصولگرايان تندرويي كه بي‌شك در كابينه جايي ندارند و نمي‌توانند در دولت همكاران خوبي براي آقاي روحاني باشند. اين دسته از اصولگرايان در جايگاه منتقد دولت خواهند نشست، همانطور كه در چهار سال گذشته در اين جايگاه بودند. بايد در نظر داشت مفاهيمي همچون انتقاد، تخريب و حتي حمايت، مفاهيمي بسيار لغزنده هستند و بحث كردن درباره آنها معمولا بي‌نتيجه مي‌ماند. در واقع در اين زمينه ملاك و مصداق است كه مي‌تواند راهگشا باشد. به بيان ديگر مرز ميان انتقاد و تخريب را ملاك و مصداق مي‌تواند تعيين كند و به باور من خود آقاي روحاني مي‌تواند در اين زمينه تعيين‌كننده باشد و روشن كند چه چيزي در دايره انتقاد است و چه چيزي اين مرز را رد مي‌كند و تبديل به تخريب مي‌شود. در هفته‌هاي اخير چيزهايي به عنوان انتقاد از دولت آقاي روحاني مطرح شد كه نه‌تنها براي نخبگان و چهره‌هاي سياسي و مسوولان بلكه براي توده‌هاي مردم هم روشن بود كه اين مسائل انتقاد نيست و بيشتر تخريب و هجمه به دولت است اتفاقي كه در حاشيه راهپيمايي روز قدس يا نماز عيد فطر رخ داد در دايره نقد نمي‌گنجيد و به طور قطع تخريب دولت و رييس‌جمهور منتخب مردم بود. اصولگراياني كه منتقد دولت هستند بايد مراقب باشند كه در چهار سال آينده لباس منتقد منصف را به تن كنند و پا را از مرز انتقاد دراز نكنند و دولت منتخب مردم را تخريب نكنند. در واقع زماني كه نقد منصفانه داشته باشند حرف‌شان نه‌تنها در جامعه بلكه در دولت هم خريدار خواهد داشت. به باور من تعيين مصداق براي روشن شدن مرز تخريب و انتقاد شايد سخت باشد اما امكان‌پذير است و آقاي روحاني با توجه به سوابق افراد و گروه‌هاي سياسي مي‌تواند اين مصداق را روشن كند.