دستاورد سينمايي دولت يازدهم در معرض نابودي
«هنر و تجربه» به ميانجي نياز دارد
الهام نداف
اختلاف بر سر تعداد سانسهاي گروه سينمايي هنر و تجربه شايد يكي از معدود شكافهاي ميان سينماگران در سالهاي اخير باشد؛ شكافي كه با تصميم شوراي صنفي نمايش در روزهاي گذشته و با كاهش سانس نمايش فيلمهاي اين گروه در سينما فرهنگ، عميقتر از هميشه شده است. «گروه هنروتجربه خار چشم سينمايى است كه با باز توليد كليشههاى سياسى و مالى نفس ميكشد و با تفكر انتقادى و تخيل خلاق دشمنى ديرينه دارد.» اين جمله شايد يكي از تندترين واكنشها به كاهش سانسهاي هنر و تجربه باشد. اظهاراتي كه عليرضا داوودنژاد، كارگردان «روغن مار» رسانهاي و به سهم خود از يك گروه تازه تاسيس تجربهگرا، حمايت كرد. علاوه بر داوودنژاد، عموم كارگردانهايي كه تجربه اكران در اين گروه سينمايي را داشتند، هر كدام در گفتوگو با رسانهها يا در صفحات شخصيشان، حمايت خود را از هنر و تجربه اعلام كردند. اما پيش از اين شوراي صنفي نمايش با ارسال نامهاي به مدير موزه سينما خواستار حذف سانسهاي اين گروه و اختصاص تنها دو سانس 2 و 4 سينما فردوس به فيلمهاي اين گروه شده بود. سالني كه قبل از راهاندازي هنر و تجربه در دولت يازدهم، يكي از كم كارترين سالنهاي سينمايي در تهران بود. بيراه نيست اگر بگوييم تدبير حجتالله ايوبي، رييس سابق سازمان سينمايي و اصرار براي راه انداختن گروهي مستقل با نام هنر و تجربه، سبب شد چراغ موزه سينما بعد از مدتها روشن شود؛ چراغي كه در برخي موارد به دليل پر نور بودن و به گفته داوودنژاد، خاري در چشم برخيها شد. اميرحسين علمالهدي، مدير هنر و تجربه، هم ساكت ننشسته و نزديك يك سال است سپر خود را مقابل تمام سنگاندازيها و براي سرپا ماندن هنر و تجربه گرفته است. او بارها عملكرد هنر و تجربه را مورد بررسي قرار داده و با اعلام آمار نمايش مستند، فيلم كوتاه و آثار سينمايي و فروش اين فيلمها اهميت دستاورد دولت حسن روحاني در حوزه سينما را يادآور شده است؛ اما ظاهرا يادآوري مزاياي اين گروه ديگر شنيده نميشود. به همين خاطر علمالهدي استراتژي خود را تغيير داده است: «منتظر جلوگيري از رفتارهاي غيرقانوني و محفلي آن شورا در اين خصوص توسط شوراي عالي اكران و سازمان سينمايي كشور هستيم و درصورت اجرايي شدن تهديدات، كليه فعاليتهاي هنر و تجربه متوقف و براساس مصالح اين سينماي نجيب و اطلاع از تصميم نهايي رييس محترم سازمان سينمايي اتخاذ تصميمخواهد شد.»پاسخ مدير هنر و تجربه اما سبب شد همايون اسعديان به عنوان رييس شوراي صنفي نمايش منظور اين شورا را واضحتر بيان كند. او تاكيد كرد شوراي صنفي نمايش و تكتك اعضايش مخالفتي با ذات هنر و تجربه ندارند و نه تنها مخالف آن نيستند بلكه برخي اعضاي شورا، طرحهايي مبني بر راهاندازي چنين گروهي را هفت، هشت سال پيش خودشان به وزارت ارشاد دادهاند. مشكل اصلي شوراي صنفي نمايش به گفته اسعديان، اختصاص سانس به فيلمهايي است كه با سرگروه مستقل در سراسر سينماهاي كشور اكران ميشوند. فيلمهايي چون «فروشنده» و «لانتوري» كه زمان اكران همزمان بخشي از سانسهاي هنر و تجربه را به انحصار خود درآوردند. آنچه از حرفهاي اسعديان استنباط ميشود اين است كه شوراي صنفي نمايش در شرايطي كه سينماي ايران تا حدي به ثبات نزديك شده است، قصد ايجاد شكاف ميان سينماگران جوان و باسابقه را ندارد. در اين شرايط انتظار ميرود محمدمهدي حيدريان، رييس سازمان سينمايي به عنوان متولي هنر و تجربه به مساله ورود كند يا شرايط مناسب براي مناظره ميان طرفين ماجرا فراهم شود. با اين روش شايد بتوان جلوي تخريب و تحريف سينمايي كه به قول علي كريم، فيلمساز جوان، خاستگاه بزرگاني چون عباس كيارستمي، سهراب شهيدثالث و امير نادري بوده است را گرفت.