هرگز يك ايراني را تهديد نكنيد

در صحبت‌هاي تاجرمسلكانه و غيرديپلماتيك و بي‌اخلاقانه نرون جديد دنيا كه دوست دارد «ديوانه دلار دوست» ناميده شود؛ جدا از واژه غيرمعمول و مرسوم تاريخي «خليج فارس»، كه جاي شرح اضافي‌اي ندارد اثبات آن كه حتي كشورهاي به قول فيلم «خاك آشناي» بهمن فرمان‌آرا كه به اندازه فلان مگس هم نيستند؛ آن واژه را در نهان‌شان قبول ندارند؛ كلمه ديگري هم به‌كار برده شده بود كه هرچند مقصود گوينده نا آگاهش، چيزي ديگر بود ولي در ذات خود، درست و بجا بود. آري «غرور ايراني» كه ترامپ از آن استفاده كرد، درست است ولي نه آن طوري كه او از آن مي‌خواست بهره‌برداري سياسي و اجتماعي كند. ايراني چه آن زمان كه حرف اول دنياي پيرامونش را مي‌زد و منشور «حقوق بشر»‌ش، نماد آزادمنشي‌اش بود تا حالا كه با اتكا به مردم و دل دادن به پيشرفت‌هاي علمي، سياسي و اقتصادي‌اش، غرور داشت و دارد. غرور ايراني نه در تعدي و تجاوز است و نه پرت و پلاي سياسي گفتن. غرور ايراني بود كه از زبان وزيرخارجه‌اش عبارت «هرگز يك ايراني را تهديد نكنيد» را جاري ساخت. غرور ايراني بود كه قدرت‌هاي بزرگ دنيا را به مذاكره با ايراني كشاند. غرور ايراني بود كه سبب شد بيش از «هفتاد درصد» مردمش در انتخاباتي شركت كنند كه منتخبش از «تعادل و اعتدال» جهاني سخن مي‌راند كه بعد از راهبرد جديد (بخوانيد چهل ساله و قديم) امريكا، قدرت‌هاي بزرگ دنيا بر پايبندي به توافقنامه برجام سخن، صحه مي‌گذارند. شكي نيست در داخل اين مردم داراي غرور با مشكلاتي دست به گريبانند و اختلاف‌هاي اساسي و زير بنايي با هم دارند. در نگاه به داخل و خارج، كه لازمه بهتر شدن امور از همين متفاوت بودن نشات مي‌گيرد؛ ولي بايد بدانند تازه‌كاران دنياي سياست، كه در بزنگاه‌هاي مورد نياز همه اين موارد از بيخ و بن فراموش مي‌شود و «دستوري» از بالا و خصوصا از ينگه دنيا نمي‌پذيرند كه شما «له‌له» آن را مي‌زنيد. آب را گل‌آلود كردن و از آن ماهي گرفتن، شايد در مرام شما‌ها باشد ولي در كردار و گفتار ايراني داراي غرور، جايگاهي ندارد. پيشينيان شما در همان مكتبي آموختند كه لامحاله هر چند شايد رييس‌جمهور جديدش از آن پند نگرفته باشد؛ ولي هستند كساني كه در همين دولت جديد، با كردار دولت قبل موافق هستند. پس عرض خويش بيشتر نبريد كه جز خرده و ايراد جهاني نصيبي شما را نيست... به حتم گذشتگان شما بي‌جهت «قدم» نمي‌زدند با مرد گفت‌وگوي جهاني ما؛ برويد از آنان بپرسيد كه ايراني كيست و چه در سر دارد. دست‌كم گذشتگان سياست‌تان را قبول نداريد از منصب‌دار جديد وزارت خارجه‌تان بپرسيد درباره ايراني كه چه فكر مي‌كند و انديشه فكري شان را چه مي‌بيند...  شايد بد نباشد جدا از تاريخ و جغرافيايي كه بايد ترامپ بخواند اين حكايت سعدي صاحب سخن را نيز برايش ترجمه كنند و در دفترش قاب گيرند كه: يكي از ملوك بي‌انصاف پارسايي را پرسيد، از عبادت‌ها كدام فاضل‌تر است، گفت تو را خواب نيمروز تا در آن يك نفس خلق را نيازاري.