پرداخت يارانه‌ها نمي‌تواند به كميته امداد واگذار شود
هادي حق شناس
كارشناس اقتصادي
پرداخت يارانه نقدي با پرداخت مستمري كميته امداد متفاوت است و نمي‌توان اين دو را كنار يكديگر قرار داد. كميته امداد نيازمندان و افرادي كه امكان انجام دادن كاري را ندارند پيدا مي‌كند و به آنها ماهيانه مقرري مي‌دهد تا امكان ادامه حيات داشته باشند. اما يارانه نقدي به افرادي تعلق مي‌گيرد كه به دليل هدفمندي يارانه‌ها حامل‌هاي انرژي را با قيمتي بالاتر تهيه مي‌كنند و دولت از درآمدهاي نفتي بخشي از هزينه‌هاي آنها را متقبل شده است. مقرري و مستمري پرداخت شده از سوي كميته امداد دايمي هستند و مادامي‌كه فقر در جامعه وجود دارد، ادامه خواهد يافت حال آنكه يارانه نقدي هميشگي نيست و به مرور حذف خواهد شد. مستمري كميته امداد فقط به دو دهك پايين تعلق مي‌گيرد و يارانه نقدي به تمام بخش‌هاي جامعه حتي ثروتمندان.
درنتيجه اين دو با يكديگر تفاوت‌هاي محتوايي و ماهوي دارند و به نظر نمي‌رسد بتوان حول يك مساله اين دو را متحد كرد.
ظرف دو سال گذشته دولت تلاش‌هايي را در جهت كم كردن تعداد يارانه بگيران انجام داد كه منجر به حذف چند ميليون نفر از دريافت يارانه شد. اين رويه بايد ادامه پيدا كند تا جايي كه ديگر نيازي به پرداخت 45 هزار توماني ماهانه نباشد. از آن سمت اگر مساله رفاه اجتماعي تبديل به يك معضل شده مي‌توان با افزايش بودجه نهادهاي ذي‌ربط از جمله كميته امداد و بهزيستي به اين مشكل برخورد كرد. حتي اگر مبنا اين باشد كه نهادهاي مرتبط با فقيرهاي جامعه پولي را ميان فرودستان پخش كنند، نهادي مانند بهزيستي به مراتب در اولويت بالاتري نسبت به كميته امداد قرار دارد.
در شرايط فعلي طبيعي است دولت پرداخت يارانه‌ها را به كميته امداد واگذار نكند و خودش به مسير كنوني ادامه دهد. دولت در مرحله دوم اگر قرار است كار ساختاري در اقتصاد انجام دهد، بهترين كار اين است يارانه ثروتمندان را حذف كند و افرادي كه درآمدهاي بالايي دارند را كنار بگذارد. با اين روش صرفه جويي بيشتري در هزينه‌ها انجام و مشكلات كشور هم كمتر مي‌شود.