چهار كارويژه اصلاحطلبان
غلامرضا ظريفيان
اصلاحطلبان از مدتي قبل به اين نكته كه صرفا به سياست توجه كنند، نظر دارند اما لازم است كه به اين نگاه تعميق بخشيده و آن را تقويت كنند تا علاوه بر گسترش دامنه خود در عرصه سياست، بتوانند يك كارويژه سياسي براي اصلاح امور و دموكراتيك كردن سازوكارها در نظام سياسي براي خود تعريف كنند و به مسائل اجتماعي نيز بپردازند. در شرايط كنوني دچار مسائل عديده اجتماعي هستيم. يكي از شاخصههاي اين حوزه نيز عدالت اجتماعي و توزيع عادلانه ثروت است. جامعه ما از يك سازوكار مناسب رفاهي محروم بوده و بخشي از جامعه با حداقلهاي معيشتي زندگي ميكنند. اصلاحطلبان در كنار تاكيد بر دموكراسي بايد نسبت به توزيع عادلانه ثروت نيز توجه داشته باشند.
اصلاحطلبان به دليل نقش مهمي كه در انتخاباتهاي مختلف كشور و برآمدن اين دولت داشتهاند؛ ميتوانند نقش پيشگامي در اين زمينه داشتهباشند. دولت نگاه همدلانهاي نسبت به اصلاحطلبان دارد همچنين اصلاحطلبان نيز در عين انتقاد نگاهي همدلانه نسبت به دولت دارند. از همين رو با توجه به شرايط كنوني ميتوان به شكل جديتري به موضوع توزيع عادلانه ثروت و كاهش فاصله طبقاتي تاكيد كرد. اصلاحطلبان بايد هم به لحاظ نظري و هم به لحاظ عملي بر اين موضوع تاكيد و اصرار داشتهباشند. براي مثال در مورد زمينه بودجه گامهايي موثر برداشته شد. بنابراين توجه به امور اجتماعي چه بخش اشتغال چه بخش مبارزه با تبعيض و فساد از اموراتي است كه اصلاحطلبان بايد نسبت به آن توجه كنند و صداي بلندتر جامعه درمورد نيازهاي مردم در اين عرصه باشند. هر چه جامعه دموكراتيكتر شود و گردش اطلاعات آزادتر باشد طبعا اتفاقات مثبتي در زمينه معيشت رخ خواهد داد. با اين حال اصلاحطلبان بايد در مورد مقوله عدالت اجتماعي و كاهش فاصله طبقاتي حساسيت داشتهباشند، براي آن مفهومسازي و تئوريپردازي كنند و در اين حال برنامههاي عملياتي و طرحهاي قابل اجرا ارايه كنند. اولويت بعدي مساله كليدي و اساسي گفتوگو است. در جامعه ما به خصوص در جامعه سياسي كمتر گفتوگو ديده ميشود. البته گفتوگو نه گفت و شنود. يعني ديالوگ داشتن نه فقط كسي بگويد و كسي بشنود. گفتوگوي ميان اصلاحطلبان ضرورت جدي است چرا كه اصلاحطلبان بايد بتوانند استراتژي روشنتري در مورد مسائل اجتماعي داشتهباشند. گفتوگوي ميان اصلاحطلبان و جناحهاي مختلف به خصوص اصولگرايان معتدل كشور در مورد مسائل اساسي نيز بايد مورد توجه قرار گيرد. گفتوگوهايي با محور منافع ملي، سياست خارجي، مسائل حكمراني خوب و شايسته و... بايد به شكل جدي مطرح و متناسب با آن راهكارهاي جدي ايجاد شود. تلاش براي هر نوع مبارزه با خشونت در جامعه اولويت سوم است. جامعه ما در زمينههايي مستعد خشونت است در حالي كه خشونت چيزي جز خشونت در پي ندارد. بايد تلاش كرد تا در جامعه اميد و اعتماد ايجاد شود. مبارزه بنيادين با مساله رفع خشونت و كمك به عملياتي شدن برنامههاي اورژانسي و كوتاهمدت براي اينكه جامعه احساس كند به معضلاتش توجه شده از اهميت بسياري برخوردار است. از سويي بايد تلاش شود تا كدورت ميان جناحها هم برطرف شود. مبارزه جدي با فساد و تبعيض هم از جمله دغدغههاي اصلاحطلبان است. تصور جامعه از ميزان فساد و تبعيض بيشتر از ميزان واقعي آن است. در اين زمينه هم بايد عزم ملي ايجاد كرد كه اصلاحطلبان ميتوانند پيشگام باشند. اصلاحطلبان بايد در مورد مسائلي چون شفاف كردن مبادي امور، مخالفت با رانت و ويژهخواري و بهرهمندي از ژنهاي برتر گامهاي جدي بردارند.