زنان، رسانه ملي و كاهش مخاطب
آذر منصوري
رسانه ملي اگر موضوعاتي را به عنوان موضوعات اصلي در نظر گرفته و از صاحب‌نظران براي پرداختن به آن موضوعات دعوت مي‌كند، بايد يك نگاه و رويكرد ملي داشته باشد زيرا اين دوربين و تلويزيون جايگاه بيان همه نظرات متنوع باشد. مسائل حوزه زنان نيز يكي از همين موضوعات است. موضوعاتي كه به نيمي از جمعيت كشور مربوط مي‌شود.
نقدي جدي به صدا و سيما وارد است. فارغ از اينكه محتواي اظهارات كارشناسان در برنامه‌هاي صدا و سيما چيست، رويكرد يك‌سويه رسانه ملي نسبت به مسائل زنان مورد نقد است. از همين روز بازخوردي كه جامعه نسبت به اين نوع برنامه‌ها نشان مي‌دهد، منفي است. بنا بر تجربيات گذشته مي‌توان گفت كه اين نوع برنامه‌ها غير از فراهم كردن زمينه كاهش مخاطبان صدا و سيما نتيجه ديگري ندارد. البته محتواي نظرات كارشناسان صدا و سيما در حوزه زنان نيز در جاي خود بايد مورد بررسي و نقد قرار بگيرد.
نگاه يك‌سويه نسبت به مساله زنان در صدا و سيما نگاهي نيست كه بتوان آن را به مطالبات اكثريت زنان جامعه تعميم داد. امروز با توجه به حضور زنان در مراكز علمي و آكادميك، توانمندي زنان كه نسبت به ادوار كشور بيشتر شده است، كاهش درصد زنان بيسواد، دسترسي آنان به اطلاعات و... اين نوع القائات ظرفيت‌پذيرش ندارد.
اين نكته را نيز در نظر داشته باشيد كه در هفته‌هاي اخير شاهد اعتراضاتي در گوشه و كنار كشور در حوزه پوشش اجباري از جانب دختراني كه منتقد وضع موجود هستند، هستيم. پوشش زنان بي‌ارتباط به مسائل ديگر زنان نيست و از همين رو ممكن است، در مسائل ديگر زنان نيز شاهد اين نوع از واكنش‌ها باشيم لذا انتظار مي‌رود كه رسانه ملي رويكرد متفاوتي در حوزه زنان اتخاذ كند.
قائم مقام حزب اتحاد ملت ايران