برويد تيم فوتبال درست كنيد
سيد عبدالجواد موسوي
فايده‌اي ندارد. هر چه قدر هم درباره دوقطبي‌سازي و مضراتش بگوييم فايده‌اي ندارد. عده‌اي نان و هويت‌شان را در اين دوقطبي‌سازي‌هاي مضحك و چندش‌آور مي‌بينند و اصلا هم براي‌شان مهم نيست از دل اين دوقطبي‌سازي‌ها ممكن است چه فجايع هولناكي سر بر آورند. اختلاف سليقه بر سر يك اثر سينمايي در همه جاي دنيا وجود دارد اما گمان نكنم در هيچ جاي دنيا طرفداران فيلم خود را در زمره شرافتمندان و دينداران و غيرت‌ورزان جا بزنند و منتقدان فيلم را بي‌شرف و كافرحربي و بي‌غيرت خطاب كنند. مساله خيلي ساده است؛ ساده‌تر از آن چه فكرش را بكنيد اما بعضي از دوستان ما كه انگاري نمي‌توانند در فضايي غير از فضاي دوقطبي تنفس كنند، مي‌خواهند همين مساله ساده را به يك بحران ملي تبديل كنند. حالا تكليف آن كسي كه مي‌خواهد مثل بچه آدم و به دور از هياهوي ژورناليستي رايج نقد فيلم بنويسد چه خواهد شد؟ چرا همه عالم و آدم بايد در دايره تنگ ايدئولوژيك تعريف شوند؟ اگر دوقطبي آبي و قرمز به رونق فوتبال مي‌انجامد و حس رقابت را افزايش مي‌دهد دوقطبي بي‌غيرت و باغيرت و انقلابي و سازشكار زمينه سوريه‌سازي را فراهم مي‌آورد. تخم نفرت مي‌كارد و خون و خاكستر درو مي‌كند. خيلي عشق دوقطبي‌سازي داريد برويد يكي از اين تيم‌هاي بي‌شمار فوتبالي را در اختيار بگيريد. براي شما كه نبايد خيلي كار سختي باشد. بگوييد مي‌خواهيد كار فرهنگي كنيد. بگوييد مي‌خواهيد ارزش‌هاي انقلابي را از طريق فوتبال به نسل جديد تزريق كنيد. درست مثل مربي تيم فوتبال در فيلم لاتاري. بعد هم هي مصاحبه كنيد و براي رقيبان‌تان كري بخوانيد. همه‌شان را بي‌غيرت خطاب كنيد. شعارهاي مهيج درست كنيد و به ليدرهاي‌تان بگوييد هرچه فحش بلدند نثار تيم حريف كنند. اما شما را به خدا دست از سر فرهنگ و هنر و سياست و دين و ايمان مردم برداريد.