مدیریت زنان؛ ۶ ماه بعد
فاطمه سعیدی
وقتی آقای رییس‌جمهور وزرای خود را به نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی معرفی کرد انتظار این نبود که در میان آنها نام هیچ زنی نباشد. ایشان فرمودند می‌خواستم وزیر زن معرفی کنم ولی نشد. به گونه‌ای نیز این سخن را برزبان آوردند که می‌شد عذر او را پذیرفت ولی در ادامه تاکید کردند که به همه وزرا دستور داده‌ام از زنان و جوانان در مدیریت‌ها استفاده کنند و حتی گفتند که دستور داده‌اند وزرا معاون زن منصوب کنند. جز این به نکته‌ای دیگر هم اشاره کردند. به مصوبه شورای عالی اداری کشور که در آن مقرر شده بود ۳۰درصد از سهمیه مدیریت‌ها به زنان سپرده شود و این مهم در طول برنامه ششم باید محقق شود. فارغ از اینکه مصوبه شورای عالی اداری صرفا در مدیریت حرفه‌ای می‌تواند تبعیض مثبت ایجاد کند و مدیریت سیاسی را شامل نمی‌شود مهمترین پرسش این است که در ۴ سال پیش‌رو تا پایان برنامه ششم طی چه فرآیندی قرار است زنان واجد شرایط شناسایی و منصوب شوند. آیا اجرای این مصوبه به همان ماه‌های پایانی دولت دوازدهم موکول می‌شود یا این تبعیض مثبت از همین ابتدای عملکرد دولت دوازدهم جاری و نهادینه می‌شود؟ اینک ۶ ماه از عمر دولت دوازدهم سپری شده‌است. هنوز ۱۱ وزارتخانه از وزارتخانه‌های دولت به دستور رییس‌جمهور مبنی بر انتصاب معاون زن، را اجرایی نکرده‌اند. در برخی وزارتخانه‌ها حتی تعداد زنان دارای پست عالی نیز کمتر شده‌است از جمله وزارت آموزش و پرورش که ۲ معاون زن داشت و تنها به حفظ خانم رضوان حکیم‌زاده به عنوان معاون آموزش ابتدایی این وزارتخانه بسنده شده‌است. در وزارتخانه‌ای چون نفت نیز که شاهد بروز و ظهور زنان توانمندی به واسطه فعالیت خوب مشاور امور زنان این وزارتخانه و تصمیم‌های مثبت وزیر بودیم خانم «مرضیه شاهدایی» به عنوان قائم‌مقام وزیر منصوب شدند و انتصاب جدیدی نداشتیم. از سویی شاید هنوز خانم مولاوردی در هیات دولت حضور دارند اما به لحاظ پست‌های سازمانی در دولت یازدهم ۳ معاون زن منصوب شدند و اینک تنها ۲ معاون از معاونان رییس‌جمهور را زنان تشکیل داده‌اند.این وضعیت نشان از کاهش حضور زنان در پست‌های عالی و مدیریت ارشد دارد و این پرسش باقیست که چرا وزارتخانه‌ها هنوز درباره عدم انتصاب معاون زن و عدم اجرای دستور رییس‌جمهور پاسخگو نیستند.
در چنین شرایطی خبرهایی حکایت از آن دارد که استاندار جدید سیستان و بلوچستان چندان اعتقادی به رویه سابق مدیریتی در این استان ندارد. رویه‌ای که در ایام انتخابات ریاست‌جمهوری مایه افتخار و سبب نشان دادن توجه دولت به انتصاب زنان شده بود اینک در آستانه تغییراتی قرار گرفته که رشد آمارهای بهبود وضعیت مدیریتی زنان را مخدوش می‌کند. زنان مجلس شورای اسلامی به هنگام بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم این موضوع را پیگیر بوده و البته هنوز هم هستند. از جمله این پیگیری‌ها متوجه وزیر کشور بود. همه ما می‌دانیم که وزارت کشور به سبب گستردگی حوزه کارش پست‌های مدیریتی ارشد و میانی خوبی برای زنان دارد که از تعدد نیز برخوردارند و محدود نیستند. برای مثال ما ۴۳۰ پست فرمانداری در کشور داریم که در دولت یازدهم تنها ۴ فرمانداری به زنان سپرده شده بود و تجربه‌های خوبی نیز در این‌باره ثبت شده‌است. اما اینک شاهد کاهش تعداد زنان فرماندار هم هستیم برخلاف آنکه انتظار می‌رفت آقای وزیر کشور پست‌های فرمانداری را بیش از دولت یازدهم به زنان بسپارد. از سوی دیگر وزارت کشور جزو همان وزارتخانه‌هایی است که هنوز معاون زن منصوب نکرده و تنها یک زن اهل تسنن را به عنوان رئیس یک دانشگاه علمی- کاربردی تحت مدیریت این وزارتخانه منصوب کرده‌است.کنار هم قرار گرفتن این نشانه‌ها سبب دامن زدن به این نگرانی می‌شود که زنان و دختران که نخستین تجمع زمان انتخابات رییس‌جمهور روحانی را در ورزشگاه شیرودی تهران برپا کردند فقط در برهه‌های حساس انتخاباتی و اخذ رای خطاب قرار می‌گیرند. وقتی رویه ۶ ماهه نخست دولت در اجرا نشانه‌ای از توجه به زنان و انتصاب آنان ندارد خیلی نمی‌توان به وعده ماه‌ها و سال‌های بعد هم چشم امید بست.