عبور اصولگرايان از احمدينژاد در انتخابات مجلس دهم
گروه احزاب|اصولگرايان ميخواهند به وحدت برسند. اين را ميشود از كنشها و تحركات موجود در اردوگاهشان ديد. بازيگران سياسي اصلي اين جناح پس از انتخابات رياستجمهوري و ادراك از موقعيت گفتمان سياسيشان در ميان افكار عمومي ميدانند كه اگر به انسجام و ائتلاف حداكثري نرسند بايد بحرانهاي سياسي بيشتري را مديريت كنند. همين است كه گروههاي نامدار و موثر اين جناح دست از مطالبات حداكثري خود برداشتهاند تا شايد ائتلاف بر سر «حداقل»ها ميسر شود. اين در حالي است كه ديوار موجود مقابل اصولگرايان براي دستيابي به ائتلاف حداكثري از موانع ريز و درشت و متفاوتي تشكيل شده است. راستنشينهاي سياسي هرچند در «وحدت گفتماني» مشكلي ندارند اما همين وحدت گفتماني براي عملياتي شدن به وحدت راهبردي همواره با دستاندازهاي زيادي روبهرو بوده است. تفاوت ماهيتي مطالبات گروههاي اصولگرا، نداشتن مانيفست اصولگرايي، فقدان برادر بزرگتر و رهبري در اين جريان و... همه باعث شده تا اصولگرايان با روزهاي سختي روبهرو كند. اين روزهاي سخت به نظر ميرسد كه با استمرار فعاليت سياسي احمدينژاديها برايشان سختتر خواهد بود. هر چند تا پيش از اين برخي خبرها حاكي از آن بود كه احتمال ائتلاف استراتژيك برخي گروههاي اصولگرا با محمود احمدينژاد و حلقه باقيماندهاش وجود دارد اما به نظر ميرسد كه اصولگرايان با بررسي هزينه - فايدههاي اين ائتلاف به اين نتيجه رسيدهاند كه هزينههاي اين اقدام احتمالي از فايدههاي آن بيشتر است. اين همان مسالهاي است كه روز گذشته حميدرضا ترقي، عضو شوراي مركزي حزب موتلفه در گفتوگو با سايت خبري؟ «آريا» به آن اشاره كرده است. ترقي با بيان اينكه «تا به حال هيچ بحثي در محافل اصولگرايي درباره آقاي احمدينژاد نشده، گفته است كه ايشان و طرفدارانشان هم حرفي براي حضور در جمع اصولگرايان مطرح نكردهاند.» از سوي ديگر سيد محمد حسيني، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي دولت سابق در گفتوگويي با خبرگزاري آنا اعلام كرده كه هعيچ ارتباطي با احمدينژاد ندارد و اگر قرار باشد در انتخابات شركت كند با گروهها و تشكلهاي اصولگرا همكاري خواهد داشت. با توجه به اين اظهارات به نظر ميرسد كه اصولگرايان برنامه خاصي براي همكاري با احمدينژاد ندارند و به نوعي راستنشينهاي سياسي ايران از احمدينژاد عبور كردهاند. بر اين اساس بايد منتظر بود و ديد احمدينژاديها براي انتخابات مجلس با چه رويكردي به ميدان خواهند آمد. آيا آنان ظرفيت و سختافزار كافي براي حضور مستقل در انتخابات مجلس را در اختيار دارند يا آنكه سعي ميكنند تا با راهبرد القاي ترس به اصولگرايان، جايي براي مردان خود در فهرستهاي انتخاباتي اصولگرايان دست و پا كنند؟