آشتي ملي
زير پيكر حاج قاسم سليماني
سهيلگوهري
۱۳ ديماه ۹۸ در تاريخ جمهوري اسلامي ايران ماندگار شد، با شهادت مردي بزرگ و سرداري محبوب كه تعلق به هيچ جناح و جريان نداشت و چهرهاي ملي بود غمي توام با نگراني سرتاسر ايران را فرا گرفت.
سليماني مردي مورد وثوق و اعتماد همه جريانهاي سياسي بود و شهادتش از نگاه همگان ضايعه بود.
به گفته دوستي، مردان خدا نه تنها بودنشان بلكه رفتنشان نيز منشأ خير و بركت است، اما خيرو بركت نبود حاج قاسم براي ايران كجاست؟
در روزگاري كه بهواسطه مشكلات اقتصادي و به تبع آن اعتراضات مردمي در آبانماه فاصله حاكميت و مردم به اوج خود رسيده بود و همبستگي ملت و حاكميت بهشدت آسيبپذير شده بود تنها عاملي كه ميتوانست اين همبستگي را به جايگاه سابق برگرداند تعرض خارجي بود اما اين تعرض اينبار نه به مردم عادي كه بارها و بارها و ساليان سال در زمان جنگ و صلح اين اتفاق افتاده بود و اتفاقا موثر بود اما تعرض به يك سردار ملي و محبوب داستان را متفاوتتر از پيش كرد؛ واكنشها به شهادت حاج قاسم سليماني نشانگر محبوبيت و كاريزماي ذاتي او است.
چند سال پيش روزنامهنگاري اصلاحطلب از واژه ائتلاف زير تابوت استفاده كرد و با نگاه به فرهنگ ايرانيان به مقوله مرگ از اتحاد و همدلي بين ايرانيان در زمان مرگ بزرگان ياد كرد.
بله، خصيصه ملي ايراني چنين است كه نه در هنگام شادي و پيروزي بلكه در زمان عزا و تشييع جنازه آشتي برقرار كند و كدورت را كنار بنهد.
اكنون زمانه آن آشتي بزرگ است، آشتي زير پيكر مطهر و خونين شهيدي كه جز عشق به ايران چيزي در دل نداشت، شهيدي كه توسط بزرگترين دشمن اين روزهاي ملت و حكومت يعني ترامپ و امريكا به شهادت رسيد.
بيشك ضايعه نبود قاسم سليماني براي ايران خصوصا سپاه پاسداران بيش از پيكر بيجان اوست اما هر تكه از بدن قطعه قطعه شده او متعلق به سلايق سياسي و مردم ايران است كه دل در گرو اعتلاي نام ايران دارند.
مطمئنا انتقام سختي از عاملان جنايت و ترور قاسم سليماني گرفته خواهد شد و وعده انتقام نزديك است اما در كنار انتقام سخت راههاي كمهزينهتري براي ضربه زدن به دشمنان وجود دارد، ضربهاي كه باعث عصبانيت دشمنان ايران ميشود صلابت و قدرت ايران است و اين قدرت جز با وحدت ملي و يكرنگي ملت و حكومت مقدور نيست.
كاش اين روز سياه و غمبار را با تمام تلخيهايش قدر بدانيم و در آستانه انتخابات مجلس شوراي اسلامي فرصت آشتي و اتحاد ملي را از دست ندهيم. زير پرچم ايران و پيكر خونين سردار رشيدي كه مفتخر به داشتن پيشوند شهادت در نام خود است و مايه اقتدار و عزت ايران است بهترين زمان براي آشتي ملي است كه مدتهاي مديدي است دلسوزان به دنبال آن هستند.
شايد تقدير بر آن است كه آشتي و صلح زير سايه پيكر «نماد مقاومت و مبارزه» براي مردم ايران اتفاق بيفتد.
فعال سياسي اصلاحطلب