خطر فرسايش پرستاران
محمد ميرزابيگي
ما پرستاران شرايطي را مثل رزمندگان خط جبهه دفاع مقدس تجربه مي‌كنيم. جنگيدن در خط اول به سه مشخصه نياز دارد؛ اول اينكه سلاح، تجهيزات كافي و مدرن در اختيار باشد، دوم تعداد رزمنده‌ها كافي باشد و سوم اينكه رزمندگان روحيه بالايي داشته باشند. اين سه مشخصه بارز مبارزان خط اول رزم است. پرستاران ما از لحاظ علمي و فني در جايگاه بالايي قرار دارند. پرستاري در كشور ما در حال حاضر، به لطف خدا علم، توانمندي فردي و دانش بالايي دارد، بنابراين پرستاران ما به سلاح دانش مجهز هستند. علاوه بر آن، روحيه دفاع، ايثارگري و از خود گذشتگي در پرستاران ما چنان بالاست كه مردم در حيرت هستند. با اينكه بيم فرسايش اين عزيزان بالاست، اما روحيه پرستاران ما بالاتر است و آنها با توان صددرصدي مشغول خدمت به مردم هستند. اما تجهيزات رزمندگان ما كافي نيست و در تناسب با رزمندگاني كه در شرايط جبهه و دفاع مقدس بايد در خط مقدم حاضر باشند، نيست. از طرفي ديگر، تعداد ما بسيار بسيار بسيار بسيار كم است. تجهيزات و امكانات روزهاي اول كم بود، حالا بد نيست اما باز با شرايط ايده‌آل فاصله داريم. استان‌هاي شمالي ما تا يك هفته پيش، تجهيزات كافي نداشتند. با اين حال بحث اصلي ما، تعداد نيروي انساني و تعداد پرستاران است. ما كم هستيم و از قبل هم تعداد ما كم بود. ما فقط شانس آورديم كه استان‌ها به نوبت به پيك بيماري مي‌رسند، نه همگي با هم.
ستاد صحت در نظام پرستاري، وظيفه صيانت، حمايت و تامين از پرستاران را به عهده دارد. ما در اين ستاد، از استان‌هايي با مشكل‌هاي كمتر، به استان‌هاي بحراني نيرو ارسال و از همكاران‌مان پشتيباني مي‌كنيم. بارها رييس‌جمهور وعده داده است كه 20 هزار نفر از پرستاران استخدام شوند، از اين وعده تاكنون حدود 5 الي 6 هزار نفر استخدام شده‌اند. اين ماجرا به پيش از دوران كرونا بازمي‌گردد، پس از بحران نيز تاكنون 3 هزار نفر استخدام شده‌اند، در حالي كه رييس‌جمهور وعده استخدام 10 هزار نفر در اين روزها را داده بود. در حال حاضر تزريق پرستار به مجموعه اساسي‌ترين اقدامي است كه بايد صورت بگيرد. دوم اينكه معمولا در اين شرايط مردم لطف بسياري به پرستاران دارند و به آنها روحيه مي‌دهند و انتظار اين نيست كه عده‌اي موج جنگ رواني ايجاد كنند. مثال مشخص آن انتشار خبر تعديل نيرو از بيمارستان‌هاي خصوصي است. انتشار اين اخبار و گفتن اينكه در بيمارستان‌هاي خصوصي به بهانه نداشتن بيمار و درآمد، نيروها تعديل مي‌شوند، ضربه بسياري به روحيه پرستاران خط اول جنگ دارد. در برخي استان‌ها اين مساله به هر حال رخ داده است و براي پيگيري اين موضوع از مسير قضايي پيش مي‌رويم. اين روزها پرستاران ما در حالي مشغول به كار طاقت‌فرسا هستند كه در برخي بيمارستان‌هاي پذيرنده بيماران كرونا، پاويون ساخته شده است و پرستاران 2 هفته در اين پاويون‌ها مي‌مانند و به منظور قطع زنجيره ويروس، خانواده خود را نمي‌بينند. در چنين شرايطي، اگر نيروي تازه‌نفس به مجموعه اضافه نكنيم، ممكن است پرستاران عزيز ما دچار فرسايش شوند. نيروي انساني بايد به حد كافي داشته باشيم كه نداريم. وضعيت ما پيش از كرونا مزمن بود و حالا مزمن‌تر شده است. آخرين بحث هم مطالبات و معوقات پرستاران است. كارانه و اضافه‌كاري پرستاران ما به‌طور ميانگين 12 ماه عقب افتاده است. اين عقب‌ماندگي‌ها مربوط به پيش از كروناست، با اينكه قرار بود اين مبالغ روز پرستار پرداخته شوند، هنوز معوق هستند، اما نكته‌اي كه بر آن اصرار دارم اين است كه پرستاران ما روحيات بسيار بالايي دارند و در اين وضعيت دم از مطالبات‌شان نمي‌زنند. اين از روحيات خاص پرستاران ماست. پرستاران ما حالا تنها تمركزشان خدمت به مردم است، اما وظيفه ماست كه مطالبات آنها را پي بگيريم، بعد از دوران شيوع نيز مفصل‌تر، شديدتر و قاطع‌تر پيگير مطالبات پرستاران ايثارگر خود خواهيم بود.