هنرمندان تكرار نشدني
داريوش ارجمند
معتقدم در هر دورهاي از جهان يكسري هنرمندان درخشاني فرصت ظهور و بروز پيدا ميكنند كه مربوط به گردش روزگار و زيربناي فرهنگي همان دوران هستند. اگر نگاه كنيد ميبينيد بهترين موزيسينهاي آلماني متعلق به دورهاي خاص هستند يا بهترين نمايشنامهنويسان در يونان از يك برهه زماني خاص بيرون ميآيند. دوران شعر ما در قرن هفتم و هشتم به اوج خود ميرسد...
از قرن چهارم با فردوسي شروع ميشود كه شناسنامه ما را تدوين ميكند و ميرسد به مولانا كه اوج عرفان سرزمين ماست. اين شاعران در اين دوران پرورش پيدا ميكنند. در عصر حاضر هم شاملو، اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و نيما را داريم البته كه شاعران و هنرمندان خوب زيادي بعد از آنها بودهاند اما هيچوقت كسي نميتواند جايگزيني براي اخوان ثالث يا شاملو باشد.
آقايان محمدعلي كشاورز، عزتالله انتظامي، علي نصيريان، داوود رشيدي و جمشيد مشايخي هم محصول دوران خاص هستند، همانطور كه مولانا و حافظ و شاملو تكرارشدني نيستند اين بزرگان بازيگر هم تكرار نميشوند. معتقدم اين آقايان از بازيگران خوششانسي بودند كه توانستند با علي حاتمي كار كنند. با تمام توانايي كه در تكتك آنها سراغ دارم اما معتقدم علي حاتمي و داريوش مهرجويي باعث بروز و ظهور آنها شدند. براي اينكه علي حاتمي عاشق كار كردن با آدمهاي اصيل بود. كشاورز و نصيريان و انتظامي و رشيدي و مشايخي هم اصيل بودند. به نظرم سخت ميتوان جايگزيني براي آنها پيدا كرد و من چندان اميدوار نيستم البته كه جهان خالي از حجت نيست. با آقاي كشاورز سعادت همكاري زيادي نداشتم در يك سريال شيخ مفيد به كارگرداني فريبرز صالح و فيلم جستوجوگر ساخته آقاي محمد متوسلاني با ايشان همبازي بودم. معتقدم آقاي كشاورز هنرمند بزرگ و مهرباني بود كه از خانواده خوبي بيرون آمد و بسيار روي كارش تمركز داشت. با او در روابطم بسيار راحت بودم و خيلي دوستش داشتم. او از زمان جواني در اصفهان قبل از اينكه به تهران بيايد خاك صحنه تئاتر خورده بود و روحيه هنرمندانهاي داشت، كشاورز بيشتر از شصت سال براي هنر اين مملكت زحمت كشيد. روحش شاد باشد و براي آقاي نصيريان عمري دراز آرزو دارم.