ايران؛ تنها تكيه‌گاه بغداد
خيلي صريح و روشن مي‌توان بر اين موضوع تاكيد كرد كه آنچه مي‌تواند بر ثبات، امنيت، رونق، استقلال و حاكميت ملي عراق اثر مثبت داشته‌باشد در سايه تكيه دولت عراق بر مردم و نهادهاي مردمي از جمله حشدالشعبي و گروه‌هاي مقاومت و همكاري همه‌جانبه با همسايگان از جمله جمهوري اسلامي ايران قابل دستيابي است. اين تجربه همه دوران است، چه در دوران حاكميت بعث كه جنگ تحميلي عليه ايران رخ داد، چه در دوران اشغال عراق و چه امروز كه نظامي مردمسالار در عراق شكل گرفته است، تنها كشور و ملتي كه همواره حمايت و كمك كرده و حامي مردم و مطالبات و منافع ملت عراق بوده، جمهوري اسلام ايران و مردم شريف و مومن ايران بودند.
تكيه دولت عراق، به مردم خود اين كشور مي‌تواند مسير موفقيت را در اين كشور هموار كند. طبيعتا دولتي در عراق موفق خواهد شد كه به نيروهاي مردمي، از جمله حشدالشعبي كه با پديده تروريسم و داعش جنگيدند، تكيه كند، گوشش به مرجعيت باشد و رابطه‌اش را با كشورهايي مانند جمهوري اسلامي ايران و محور مقاومت تقويت كند. اين راه موفقيت و ثبات و امنيتي است كه پيش روي دولت عراق است.
اينكه سياست خارجي دولت عراق بر پايه تقويت و استحكام رابطه با كشورهاي منطقه و كشورهاي همسايه است، سياست كاملا درستي است. اما آنچه تجربه نشان داده است، اين بود كه حكام كشورهايي مانند عربستان سعودي در جهت خدمت به مصالح و منافع مردم عراق عمل نمي‌كنند. شايد آنها شعار بدهند كه عراق يك كشور عربي و همسايه عربستان است و ادعا كنند كه از جهت عربي بودن عراق آماده‌ايم كه در سازندگي اين كشور كمك كنيم، اما سابقه كار آنها و تجربه 17 ساله نشان داده است كه حكام سعودي هيچگاه در جهت مصالح مردم عراق و دولت برخاسته از اراده مردم عراق حركت نكرده‌اند. اين مختص كشوري همچون عربستان سعودي نيست و كشوري همچون امريكا هم به عنوان يك اشغالگر همچنان نيروهاي خود را در عراق نگه داشته است و پارلمان عراق حكم بر خروج آنها را صادر كرده است. اينكه مصطفي كاظمي تصميم گرفته‌بود به عربستان سعودي سفر كند و در آينده هم سفري به امريكا داشته‌باشد، طبيعي است. چرا كه بغداد در هر صورت خواهان گسترش همكاري‌ها است، اما عملكرد عربستان سعودي و امريكا، همواره در نقطه مقابل منافع مردم و كشور عراق بود.