طرح بي‌فايده
سعيد درويشي
«طرح مجلس براي ممنوعيت انتشار اخبار مطبوعات امريكايي و انگليسي در رسانه‌هاي داخلي» كه 29 فروردين امسال در نشست علني مجلس اعلام وصول شد و جزييات آن 6 ارديبهشت منتشر شد، جاي تعمق و بحث دارد. نخست، فهرست‌وار و مختصر به فرازهاي اين طرح اشاره مي‌كنم: رسانه‌هاي خارجي به ويژه رسانه‌هاي امريكايي و انگليسي عليه منافع ملي ايران اقدامات متعددي را انجام مي‌دهند. عاملان اصلي رسانه‌هاي مذكور يعني خبرنگاران در اقدامات عليه نظام جمهوري اسلامي ايران و اعمال تحريم‌هاي ظالمانه امريكا و كشورهاي اروپايي (نقش) دارند. براي مقابله با تحريم‌ها و جلو‌گيري از تشديد آنها ضروري است عاملان موثر در اقدامات ضد ايراني، از فعاليت در ايران ممنوع شوند. ورود خبرنگاران رسانه‌هاي امريكايي و انگليسي حامي تحريم عليه كشور ايران به خاك جمهوري اسلامي ايران ممنوع است. رسانه‌هاي داخلي مجاز به انتشار اخبار رسانه‌هاي مذكور نيستند. تخلف از احكام اين قانون مستوجب مجازات تعزيري درجه چهار است. (مجازات درجه چهار شامل حبس بيش از پنج تا ده سال، جزاي نقدي بيش از يكصد و هشتاد ميليون (۱۸۰.۰۰۰.۰۰۰) ريال تا سيصد و شصت ميليون (۳۶۰.۰۰۰.۰۰۰) ريال و انفصال دايم از خدمات دولتي و عمومي مي‌شود) 41 نماينده‌اي كه اين طرح را امضا كرده‌اند به چند نكته توجه نكردند، چراكه با كمي تامل و مشورت گرفتن از كارشناسان خبره رسانه، احتمالا نيازي نمي‌ديدند طرحي را تصويب كنند كه از حالا هم مشخص است تاثيري بر آينده تحريم‌ها و دشمني‌ها نخواهد داشت. در اين يادداشت تنها با چند سوال مي‌توان بي‌نتيجه بودن اين طرح را پيش‌بيني كرد. با كدام شاخص يا شاخص‌ها مي‌توان تضمين كرد كه تحريم اخبار رسانه‌هاي امريكايي و انگليسي، سمپاشي اين رسانه‌ها عليه حكومت و مردم ايران را به حداقل مي‌رساند؟
آيا جريمه سنگين رسانه‌هاي داخلي كه اخبار رسانه‌هاي دشمن را منتشر كنند، منجر به اين نمي‌شود كه دهان ما مقابل حرف‌هاي طرف مقابل بسته باشد؟ آيا با تحريم رسانه‌هاي مذكور، دسترسي مردم به اخبار اين رسانه‌ها قطع مي‌شود؟ برخي رسانه كشورهاي عربي نيز عليه حكومت ايران مطلب مي‌نويسند، تكليف اين رسانه‌ها چه مي‌شود؟ به نظر نمايندگان، دقيقا كدام رسانه‌هاي خارجي در تشديد تحريم‌ها عليه ايران موثر هستند؟ آيا باطل كردن مجوز فعاليت شبكه بي‌بي‌سي در ايران، باعث كاهش كينه‌ورزي و خصومت دولت انگليس با نظام حاكم بر ايران شد؟ سوالات ديگري هم براي نقد اين طرح مي‌توان پرسيد، اما چيزي كه عيان است چه حاجت به بيان است؟ اين طرح اگر در اوايل پيروزي انقلاب، مثلا در سال 59 در مجلس مطرح مي‌شد، قابل توجيه بود زيرا حرارت تنفر از برخي كشورهاي غربي در بين مسوولان شعله‌ور بود، اما پس از 42 سال و خرده‌اي كه از انقلاب مي‌گذرد و جمهوري اسلامي آزمون و خطاهاي متعددي را در خصوص رسانه‌ها تجربه كرده است و طرح‌هايي مانند ممنوعيت استفاه از ماهواره، فيلتر شبكه‌هاي اجتماعي و... در كشور جواب نداده است، قطعا اين طرح نيز پس از مدتي توسط همه ما دور زده خواهد شد.