تاريخ ملكآرا
كتاب «تاريخ ملكآرا» (چگونگي به قدرت رسيدن قاجارها) نوشته ميرزا عليقلي بن محمد (اقبال) چلاوي با تصحيح مشترك جمشيد قائمي، رامين يلفاني، شقايق فتحعليزاده و رقيه آقابالازاده از سوي انتشارات نداي تاريخ منتشر شد.در اوايل دوران قاجاريه نيز آقامحمدخان و فتحعليشاه علاقه خاصي به تاريخ و تاريخنويسي از خود نشان دادند و همان الگوي سنتي، خصوصا و عموما تشويق شد. مولف در ديباچه به مدح خسرو زمان، فتحعليشاه و دليل تاليف كتاب و ستايش از حاكم مازندران، محمدقليميرزا ملكآرا پرداخته و كاملا مورخي درباري است و در جايجاي متن كتاب چه به صورت شعر و چه به صورت نثر، تعريف و تمجيد از فتحعليشاه قاجار ميكند.مطالب اين كتاب بهرغم ادعاي نويسنده آن، اقبال چلاوي و ولينعمتش محمدقليميرزا ملكآرا چندان تفاوتي با متن كتاب احسنالتواريخ يا تاريخ محمدي ساروي ندارد و مولف از كتب مذكور بهخصوص تاريخ محمديساروي در تدوين تاريخ خود بهره برده است. مولف كتاب تاريخ ملكآرا افكار و عقايد تندي عليه نادرشاه افشار و خاندان او ابراز كرده است و علت آن همانا بدرفتاري او با قاجارها و سران آنها و كشتن فتحعليخان قاجار بود. اما براي پادشاهان آخري سلسله صفويه مانند شاه سلطان حسين و شاه طهماسب دوم و شاه اسماعيل سوم، قداست و مظلوميت قائل بوده است.از ويژگيهاي اين كتاب اينكه به بعضي جزييات از زندگي و اقدامات حسينقلي خان جهانسوز برادر آقامحمدخان پرداخته كه در ديگر منابع اوليه قاجار، كمتر بدان اشاره شده است، از جمله نامه او به كريمخانزند درباره تعذيب و اضرار ايل قاجار توسط خان زند. همچنين وقايع مناطق شمالي ايران از زمان سقوط اصفهان به دست افغانها (۱۱۳۵ق) تا روي كار آمدن آقامحمدخان، بيشتر در اين كتاب شرح داده شده تا متون همعصر آن.