آب مايه حيات است
حسن لطفي
درست همان روزي كه دوست باغدارم با ديدن كانال پرآب از شادي بالا و پايين ميپريد به نقل از خطيب نامآشنا و تاثيرگذار در امور كشور خواندم اكثر بيحجابها لقمه حساب و كتاب شده ندارند. نميدانم آب كانال تا چند روز پر ميماند و كي به ناچار مجبور به بستن ورودي آب به آن هستند.
اگر آب كم باشد كه هست شادي دوستم زياد دوام نميآورد و درختان باغش امسال هم مثل سال قبل با دبههاي آبي كه پشت ماشين ميگذارد، سيراب ميشوند. در مورد حرفهاي آن خطيب سرشناس هم نميدانم منبع آمارياش كجاست.
اگر پاي آمارگيري علمي ميان نباشد و نتيجه اعلامياش ريشه در پيشفرضهاي خودش و اطرافيانش داشته باشد چندان قابل اعتنا نيست. حكم آب كمي را دارد كه فقط ذهن خوديهاشان را سيراب ميكند.
اگر ماجرا به همينجا ختم ميشد، ايرادي نداشت. اگر خطيب سرشناس تاثيرگذار نبود هم ايرادي نداشت، اما چون دارد نگرانكننده ميشود، چراكه براي امثال من نشانگر آن است كه هر روز بيشتر از ديروز از برنامهريزي، آيندهنگري، همدلي، اهميت دادن به بندگان خدا، كارشناسي و استدلال علمي دور ميشويم. بيراه نيست اگر بگويم خشكسالي اين سالها، تورم افسارگسيخته، دور شدن از آرمانهايي كه بهترين بود و هست، نديدن ناملايمات مردم، نشنيدن صداي بحق مردم و... بيش از آنكه ريشه در بدحجابي و فلان و فلان مردم داشته باشد ريشه در نزديكبيني كساني داشته است كه ملت به آنها اعتماد كرده و آنها را در مسندهايي نشاندهاند كه بايد با برنامهريزي، تحليل علمي با استفاده از متخصصان و كارشناسان و... پيش از رسيدن آينده نسخه مشكلاتش را ميپيچيدند.
كم آبي، ريزگردهاي خطرناك، تورم، بيكاري، گراني، ركود و... درمان خاص خودش را دارد. در دنيا و همين مملكت نمونههاي درمانياش قابل ديدن است. فقط كافي است به جاي شعار دادن و تكيه بر آمارهايي ذهني، علميتر پيش برويم. يادمان باشد گاهي آنقدر گرفتار آخرت ديگران ميشويم!