مدرسه دوچرخه‌سواري لوله‌بورگاز تركيه، الگويي خوب براي ما
محمد نيكوفر
سه‌شنبه، 30 شهريور 1400:
امروز بعدازظهر وارد مدرسه دوچرخه‌سواري لوله‌بورگاز شدم. از اديرنه تا استانبول حدود 250 كيلومتر فاصله است. براي رفتن به استانبول روي جاده دولتي شماره 100 ركاب مي‌زنم. اين جاده شبيه جاده مخصوص كرج است. يك اتوبان نيز به موازات آن، دو شهر مهم اِديرنه و استانبول را به هم متصل مي‌سازد. جاده دولتي پُرتردد و شلوغ است، اما حاشيه نسبتا امني براي ركاب‌زدن وجود دارد. لوله‌بورگاز شهر كوچكي است كه روي مسير اصلي اِديرنه به استانبول قرار دارد. تقريبا تمامي دوچرخه‌سواران ديگر كشورها كه از اروپا به تركيه وارد مي‌شوند و قصد دارند به سمت استانبول و كشورهاي خاورميانه يا آسياي ميانه (و يا بالعكس) ركاب بزنند، با شناختي كه از اين مركز دارند، وارد آن شده و شبي را در آن سپري مي‌كنند. دو خوابگاه با تعداد قابل توجهي تخت چوبي خالي آماده براي پهن‌كردن كيسه‌خواب روي آن، آشپزخانه خوب، حمام و دستشويي جزو امكاناتي است كه اين مركز براي اين دوچرخه‌سواران در نظر گرفته است. سرمايه‌گذار اين طرح شهرداري اين شهر كوچك است. با وارد شدن و گفت‌وگوي با مدير و برخي اعضا خيلي زود متوجه مي‌شوم كه افراد روشن‌بيني در پشت اين طرح حضور دارند.
من قبلا مصمم بودم حتما يك شب را در اين مركز بگذرانم، نه به اين دليل كه اقامت در آن مجاني است، بلكه براي آشنايي با مركزي كه بسياري از دوچرخه‌سواران بين‌المللي اين مسير حداقل يك شب آن را تجربه مي‌كنند. تقريبا تمامي شب‌هاي سال اين مركز ميهمان دارد. از آنجا كه سال 2021 را شهرداري آن شهر سال محيط‌زيست اعلام كرده‌بود، به افراد كيسه‌هايي كتاني كه روي آن طرح زيباي به‌رنگ سبز همراه با لوگوي شهرداري حك شده است، هديه مي‌دهند تا آن را جايگزين كيسه پلاستيكي نمايند. يكي از اين كيسه‌ها را به من هديه دادند. من قصد دارم اين هديه زيبا و ارزشمند را هميشه در سفرها همراه داشته باشم.
اما اين مدرسه به غير از پذيرايي از سايكل‌توريست‌ها چه كار ديگري انجام مي‌دهد:
آنها پيست بزرگ و زيبايي در داخل اين مجموعه بزرگ ساخته‌اند. نيز دوچرخه، سه‌چرخه و چهارچرخه‌هاي زيادي را براي مجموعه تدارك ديده و آنها را به رايگان در اختيار همه متقاضيان خرد و كلان خود قرار مي‌دهند. به‌واقع با اين اقدام بسيار مثبت در بسياري انگيزه استفاده از دوچرخه ايجاد مي‌گردد. كودكان و نوجوانان ساكن شهر اعم از دختر يا پسر و حتي به صورت خانوادگي در تمامي ساعات روز به اين مجموعه آمده و از امكانات اين مجموعه استفاده مي‌نمايند، نيز از نزديك دوچرخه‌سواراني را از ديگر كشورها ملاقات كرده و غيرمستقيم از آنها الهام مي‌گيرند.
آيا مي‌دانستيد برخي شهرهاي كوچك در ايران نيز روي مسير تردد همان دوچرخه‌سواران اروپايي هستند!؟ پس چرا ما در شهرهاي كوچك ايران از همين الگوي مثبت استفاده نكنيم؟