مساحت عشق
نخست عشقي ست سبز
و عشق، در قلب سرخ
و قلب، در سينه پرنده‌اي مي‌تپد
كه با دل و عشق خويش
هميشه را خرّم است
پرنده بر ساقه ايست
و ساقه بر شاخه‌اي
درخت در بيشه‌اي
و بيشه در ابر و مِه
و ابر و مِه گوشه‌اي زعالم اعظم است
كنون به دست آوريد
مساحت عشق را
كه چندها برابر عالم است
محمدرضا شفيعي كدكني