سياست و اقتصاد اميدبخش
كمال‌الدين پيرموذن
حركت‌هاي اجتماعي انسان‌ها از آغاز تمدن بشري تاكنون، در هر شرايط و فضايي و با هر عقيده و ايماني، از اين قانون، يعني نياز به اصلاح مستمر تبعيت مي‌كنند. اين اصلاح دائم ضمن آنكه خود ضامن سلامت حركت است، بقا و اقتدار آن را نيز تامين مي‌نمايد. اين ضرورت، يعني بازنگري در گذشته‌ها و جست‌وجوي معايب و نقايص، تلاش در رفع و اصلاح ريشه‌اي آنها، در فرهنگ مذهبي - قرآني ما به استغفار تعبير شده است و وجود آن در ميان يك جامعه يا يك نهضت همچون شخص پيامبر (ص) تلقي شده است. افكار عمومي طالب آن است تنازع بين جناح‌هاي حاكميت و حكومت و دولت و ملت و اقوام ايراني، با حذف گروه خاص ضد جمهوريت تماميت‌خواه نظام يا قانع شدن حداقل آنان به سهم خود، با توجه به وزني كه در جامعه دارند، يك فضاي عيني و قابل اتكاي عملي و عقلي براي پيشبرد مباحثات و منازعات اجتماعي - سياسي به وجود آيد كه اميد، نتيجه اميدبخش انتخابات اسفند مجلس شوراي اسلامي ايران، پيشرفت تاثيرگذار در حل و فصل تخاصمات جناحي و قومي را زيادتر كند. اختلافات و تنازع و تخاصم يك امر طبيعي در همه جوامع بوده و هست، به ويژه در جامعه‌اي چون ايران ما كه مردمش از اقوام، فرهنگ‌ها و سوابق و مواريث تاريخي متنوع و متكثري برخوردارند. پس اختلاف، نه امري غيرمنتظره است و نه وسيله و موجبي براي يأس و بدبيني و نااميدي. مساله عمده كيفيت برخورد با اختلافات است كه شركت گسترده و نتيجه انتخابات در حل اين موضوع خطير، مي‌تواند كاري بكند كارستان. انتخابات باشكوه مي‌تواند پس از چندين سال تخاصم - كه نزديك است به بن‌بستي برسد كه به صورت خداي نكرده جُز با قهر و غلبه قابل گشودن نباشد - عاملي جديد به عنوان يك عامل وحدت آفرين كه دل در گروی توسعه ايران و تعالي ايراني عموم هموطنان را فراهم آورد به وقوع بپيوندد . به عنوان يك عامل بن‌بست‌شكن وارد صحنه شود يا خداي نكرده در صورت مشاركت حداقلي، فاصله و اختلاف ملت و حاكميت و شهروندان و دولت و مجلس را بيش از پيش و خسران‌آور براي مُلك و ملت و بحران‌ساز براي نظام و كيان رفتار نمايد.
اين عامل، همانا كثرت حضور هموطنان و اقوام تيزفهم ايراني در پاي صندوق‌هاي راي مجلس و تعداد انبوه راي و هوشياري اكثريت عظيمي از مردم است كه مي‌تواند راه قهر و خشونت را مسدود كند و راه مسالمت و آرامش و اميدواري را بگشايد. ملت رشيد ايران اسلامي مي‌تواند با حضور حداكثري خويشتن در انتخابات راه مسالمت و آرامش و ارتقاي اقتدار ايران و سطح كيفيت زندگي ايرانيان را گشوده و با اكثريتي عظيم و غيرقابل رقابت به خشونت، نامهرباني، قهر و انحصار «نه» بگويد و با همان اكثريت به تحول در تقنين و متعاقبا قانون گرايي كه مهم‌ترين جلوه آن وفاداري به نظام و قانون و نتيجه آن ترقي ايران و تعالي ايراني است، همچنين شيوه مسالمت و آشتي ملي براي دستيابي به جامعه مدني قابل نقد و پرظرفيت و چند صدايي يعني جامعه صلح و آشتي و رو به رشد و اميدبخش به ارمغان آورد. براي حل‌وفصل دعاوي بين حاكمان و حكومت‌شدگان، بايد راي و نظر قاطبه مردم را جست‌وجو كرد نه افراد محدود ضد جمهوريت نظام. تشكيل مجلس كارآمد مردمي حداكثري، توسط قاطبه كثيري از مردم، مي‌تواند پيام‌رسان درك و جذب جوانان و زنان ايراني، روشنفكران دلسوز مُلك و ميهن، از منتقدان مذهبي حاكميت و وابستگان به نظام و انقلاب و حتي بسياري از دانشجويان و دانش‌آموزان و معارضان قديم و جديد و ... باشد. تنها اقليتي بي‌حامي و كج‌انديش اين پيام وحدت آفرين را درك و حاضر به پذيرش آن نخواهند شد كه با بي‌مهري بيش از پيش عموم هموطنان مواجه خواهند شد. حضور اكثريت ملت در انتخابات بي‌ترديد جمع شدن بساط جريانات تماميت‌خواه بحران‌ساز ضد حاكميت ملي و جمهوريت نظام را به دنبال خواهد داشت يا حداقل در جهت تخفيف موقعيت آنها عمل كرده و لذا بايد موجبات تذكر و هوشياري اصحاب قيم‌مدار مردم و نامهربان به شهروندان و حقوق آنها را فراهم آورده و چرخش قدرت را قبول و اذهان خود را با بها دادن به عموم شعار محوري استقلال، آزادي و جمهوري اسلامي متحول سازند و محبوبيت خودشان را وابسته به ميزان جلب اعتماد مردمان و كفايت در اجراي تكاليف محوله تعريف كنند، نه تسلط بر ابزارها و مراكز قدرت و تماميت‌خواهي خود حق‌پندارانه فرصت‌طلبانه. پايدارچي و شرياني‌هاي تماميت‌خواه بايد از همين حالا، اين حقيقت را دريافت كنند كه ديگر نمي‌شود مستقيم و غيرمستقيم به مردم اعلام كنند كه شما از زمره محجوران و صغاريد و نياز به قيم و سرپرست داريد تا زيست اجتماعي و سياسي شما را طراحي و راهبردي كند و در عين حال اين گروه انحصارگر، مورد اعتماد و تعلق خاطر مردم هم قرار بگيرد. جناح انحصار، دست‌كم در انديشه و احساس خودشان بايد اين حقيقت را درك كرده و به آن معتقد شده باشند كه جايگاه و پايگاه‌شان در ميان جامعه ايراني، بيش از چند درصد نيست و در برابر اكثريت هموطنان گاردگيري ديگر جواب نخواهد داد. دست از نيش‌ها و طعنه‌هاي ناحق در حق غيرخودي بشويند و اندكي به حصول كار و خط خود بينديشند كه در اين دو، سه ساله جز قبيح كردن ابزارهاي قدرت و ايجاد تورم و بي‌كفايتي و گراني و بيكاري و راندن جناح‌ها، جوانان و زنان اقوام غيور ايراني به سوي خصومت بسيار با انقلاب، اسلام، وطن و حتي خودشان نتيجه و محصولي جز ياران جناب محصولي نداشته است. مجلس آتي و ساير صاحب‌منصبان اگر نخواهند نسبت به اقتصاد مولد، تعامل با دنيا و رفع تحريم ظالمانه به‌طور خاص و سياست‌هاي اقتصادي و اورهال كردن قوانين اقتصادي به‌طور عام، با كيفيتي كه مطابق وعده‌هاي انتخاباتي مطرح كرده و خواهيم كرد، برخورد كنند، در صورت توفيق در اجراي وعده‌هاي ديگر (سياسي و فرهنگي)، اين توفيق موقتي و بي‌بازده، از نظر رفاه و سعادت و استقلال مردم و حفاظت از رضايت و تمايل عموم مردم نسبت به منتخبان خواهد بود. اولويت مجدانه بايد اقتصاد ايران و ايراني باشد و بس.