قمار مكرون

امانوئل مكرون، رييس‌جمهور فرانسه كه حزبش در انتخابات پارلمان اروپا شكست خورد، روز يكشنبه پارلمان اين كشور را منحل كرد و خواستار برگزاري انتخابات پارلماني در اواخر اين ماه شد. اما دليل و اهميت اين تصميم مكرون چه مي‌تواند باشد. رهبر فرانسه پيوسته از اتحاديه اروپا متشكل از 27 كشور حمايت كرده است، اما با تغيير احساسات سياسي در سراسر اروپا، به نظر مي‌رسد بسياري از شهروندان فرانسوي اكنون تمايل كمتري به اين اتحاديه دارند. به گفته تحليلگران، بسياري از اين موارد به نارضايتي در مورد مسائلي مانند مهاجرت، جرم و جنايت و هزينه زندگي مربوط مي‌شود. مكرون روز يكشنبه گفت: براي من كه هميشه فكر مي‌كردم اروپاي متحد، قوي و مستقل براي فرانسه خوب است، اين نتايج انتخاباتي شرايطي را رقم زده است كه نمي‌توانم با آن كنار بيايم. ظهور ناسيوناليست‌ها و عوام‌گرايان خطري براي ملت ما و همچنين براي موقعيت فرانسه در اروپا و جهان است. به گفته ژاك رلاند، پژوهشگر ارشد موسسه سياست جهاني در گفت‌وگو با الجزيره، تصميم مكرون براي برگزاري انتخابات زودهنگام فراخواني از سوي او به شهروندان فرانسوي براي انتخاب است كه «آيا حاضريد به حزبي راي دهيد كه اروپا را تضعيف كند يا فكر مي‌كنيد فرانسه در اروپاي قوي‌تر قدرت بيشتري دارد؟» رلاند گفت كه اين پيام حاوي نكته‌اي است كه او مي‌خواهد به مردم فرانسه برساند. تحليلگران مي‌گويند كه مكرون ممكن است در حال قمار با حزب لوپن باشد تا بتواند پيش از انتخابات رياست‌جمهوري 2027 فرانسه را كج‌دار و مريز اداره كند، به اين اميد كه تا آن زمان حزب لوپن بخشي از درخشش خود را از دست بدهد. شكست در انتخابات پارلماني آينده مكرون را از قدرت بركنار نخواهد كرد. اگر حزب او شكست بخورد، او بايد نخست وزير جديدي از اپوزيسيون، احتمالا از حزب اجتماع ملي را منصوب كند. اولاف بونكه، مدير برلين بنياد اتحاد دموكراسي‌ها به الجزيره گفت: فكر مي‌كنم شرط مكرون اين است كه حزب لوپن در اين انتخابات پيروز شود و سپس [يكي از حزب او] بايد تا سال 2027 تحت رهبري او نخست وزير شود. او به نوعي اميدوار است با قدرت دادن به حزب لوپن، به نوعي آنها را از چشم مردم بيندازد. اگر حزب مكرون در انتخابات شكست بخورد، نخست وزير جديد مسوول انتخاب وزراي كابينه خواهد بود كه منجر به وضعيتي مي‌شود كه در صورت نارضايتي مردم، حزب لوپن هم در آن شكست و ناكامي شريك است. همين امر مي‌تواند راي‌دهندگان را براي انتخاب حزب اجتماع مردم در انتخابات رياست‌جمهوري مردد كند. اما با باقي ماندن سه سال از رياست‌جمهوري مكرون، در صورت موفقيت اين سناريو، نفوذ او بر امور داخلي به ميزان قابل توجهي كاهش خواهد يافت. او نقش رهبري را در دفاع به عنوان فرمانده كل و سياست خارجي حفظ خواهد كرد. قانون اساسي فرانسه مي‌گويد كه مكرون رهبر مذاكرات معاهدات بين‌المللي است، اما او قدرت تعيين سياست داخلي را از دست خواهد داد. پيش از اين سه همزيستي سياسي در فرانسه وجود داشته است كه آخرين آن در سال 1997 اتفاق افتاد. در آن زمان، رييس‌جمهور ژاك شيراك پارلمان را منحل كرد و فكر مي‌كرد كه اكثريت قوي‌تري به دست خواهد آورد، اما به‌طور غيرمنتظره‌اي به ائتلاف چپ به رهبري حزب سوسياليست شكست خورد. ليونل ژوسپين سوسياليست به مدت پنج سال نخست وزير شد و در اين مدت قانون 35 ساعت كار در هفته را تصويب كرد كه به مذاق راستگرايان خوش نيامد.