ورود گام به گام اصلاح‌طلبان به مجلس
مصطفي ايزدي
هرچه فاصله ما با تاريخ برگزاري انتخابات دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي كم شود، بررسي شرايط امروز و فردا از نظر سياسي، ضرورت بيشتري پيدا مي‌كند. دو جناح اصلاح‌طلب و اصولگرا هر كدام براي به دست آوردن اكثر كرسي‌هاي مجلس با مشكلاتي روبه‌رو هستند. رفع اين مشكلات، چندان آسان نيست. تلاش دامنه‌دار براي يك رقابت سالم و به دور از حب و بغض‌ها، دردستور كارهمه افراد و گروه‌هاي فعال و علاقه‌مند به بهبود شرايط موجود، قرار دارد.نگاهي گذرا به رسانه‌هاي مجازي و مكتوب، نشان مي‌دهد كه فضاي سياسي موجود تحت تاثير مخالفت‌هاي گاه و بيگاه مجلسيان با دولت يازدهم و رييس آن، آن‌گونه كه براي توسعه همه‌جانبه، آماده و سودمند باشد، مطلوب نيست. حداقل نياز امروز براي فعاليت سياسي، آماده كردن آحاد مردم براي انتخاب نمايندگاني است كه مجلس دهم را همراه دولت كنند. رسيدن به شرايط مطلوب و تشكيل مجلسي شايسته كه عده‌اي تندرو، تصوير آن را در ذهن مردم، ناسازگار با پيشرفت كشور جلوه ندهند، نيازمند رفع گام به گام موانع ورود اصلاح‌طلبان به مجلس دهم است.بدون شك، جناح محافظه‌كار هم براي رسيدن به حد مطلوب، چنين تلاشي را دارد، اما براي اصلاح‌طلبان، تشكيل مجلس موافق دولت آسان‌تر است تا براي اصولگرايان تشكيل مجلسي كه همچنان در مخالفت با دولت و تصميمات آن باشد. دلايل اين امر به شرح زير است:
1- اصولگرايان از همان سالي كه احمدي‌نژاد را به رياست رساندند، دچار يك نوع تشتت و پراكندگي شدند و تاكنون نتوانسته‌اند جناح خود را از فروپاشيدگي سياسي حفظ كنند. اوج اين تفرقه و سردرگمي در انتخابات رياست جمهوري خردادماه 92 خود را نشان داد. بعد از آن نيز جز شماتت يكديگر و انداختن تقصير شكست به گردن هم كاري نكرده‌اند. بر اساس آنچه در رسانه‌هاي فراوان‌شان مشاهده مي‌شود، تلاش‌هايي دارند كه سران گروه‌ها و دسته‌جات متعدد اصولگرا را به وحدت برسانند. با اين وجود، افراد سرشناس اصولگرا – مثل محمدرضا باهنر- اميدي ندارند كه در انتخابات آينده به وحدت برسند. او معتقد است در جناح اصولگرا، به موقع انتخابات مجلس دهم، حداقل سه گروه مجزا وارد يارگيري و تبليغات خواهند شد (گفت‌وگو با «اعتماد» 6/4/94). در صورتي كه به نظر مي‌رسد بيش از سه گروه از جناح راست در اسفندماه 94 صف‌آرايي خواهند كرد:
... تندروها يعني پايداري تحت مديريت آيت‌الله مصباح يزدي، طرفداران احمدي‌نژاد، ياران لاريجاني، كساني كه هوادار روحاني هستند اما نمي‌خواهند با اصلاح‌طلبان ميانه‌رو ائتلاف كنند وبالاخره پيروان امام و رهبري، با الهام از جامعتين. پيش‌بيني مي‌شود اين پنج گروه هرگز با هم كنار نيايند و در تهران و شهرهاي بزرگ و بسياري از شهرهاي متوسط و كوچك، جداگانه كانديدا معرفي كنند.
2- از آنجا كه جناح راست در بركشيدن احمدي‌نژاد نقش مهمي داشت و اكنون و آينده نمي‌تواند خود را از مسووليت گرفتاري‌هايي كه دولت‌هاي نهم ودهم براي مردم و كشور به ارمغان آورد، به دور نگه دارند پايگاه اجتماعي آنان به شدت ضعيف شده كه بازسازي آن سال‌هاي سال به طول مي‌انجامد. به ويژه مردم در صحنه ايران كه در خرداد 92 حسن روحاني را انتخاب كردند، نمي‌خواهند در پي افرادي باشند كه با دولت يازدهم به مخالفت برخيزند. مهم‌ترين تلاش فعالان جناح محافظه‌كار علاوه بر پيدا كردن راهي براي وحدت در سطح سران و ليدرها، جا انداختن
عدم مخالفت‌شان با دولت فعلي در ميان آحاد جامعه است.
3- اما مهم‌ترين مانع حضور چهره‌هاي شاخص اصلاح‌طلب در مجلس دهم، نظارت استصوابي است. اين مانع به آساني برطرف‌شدني نيست تلاش براي رفع آن به احتمال قوي ناكام مي‌ماند.
از آنجايي كه در ميان هواداران اصلاحات در سراسر كشور، چهره‌هاي فرهيخته و كارشناسان برجسته فراواني وجود دارند، انتخاب نامزدهاي شايسته و اصلح براي حضوردر مجلس دهم، چندان دشوار نيست.
4- اصلاح‌طلبان، جمع كثيري از اصولگرايان معتدل را همراه خود دارند. اين وضع البته شرايط خاصي را براي اصلاح‌طلبان فراهم مي‌آورد. بديهي است در ميان اصولگرايان، دسته‌ها و گروه‌هايي هستند كه مي‌خواهند جداگانه در تبليغات انتخابات شركت كنند، ا ما تجربه سال 92 نشان داد كه وحدت و اتحاد بين نيروهاي اصلاح‌طلب و اصولگرايان هوادار دكتر روحاني آسان است.