نگاه 2

اكنون منطقه يك چيزي بيشتر از اتحاد شيعه و سني نياز دارد و آن هم يك اتحاد ژئوپولتيكي در منطقه بايد ايجاد شود. ابتكار عمل ايران بيش از گذشته شده است حتي شرايط كنوني بهتر از دوران جنگ سرد براي ايران شده است. ايران و تركيه اكنون به شرايطي رسيده‌اند كه هر دو كشور از كشتار غير نظاميان حمايت نمي‌كنند از همين رو در حال حاضر مي‌توانند كنار يكديگر در موضوع يمن فعاليت كنند.
رجب طيب اردوغان، رييس‌جمهوري تركيه پيش از سفر خود به تهران صحبت‌هاي تندي را عليه ايران انجام داد، اما با آمدنش به تهران قبول كرد تا در خصوص يمن صحبت‌هايي صورت بگيرد. اين تغيير موضع در پاكستان نيز بعد از سفر وزير امورخارجه ايران رخ داد. واشنگتن پست نيز پس از آن در مقاله‌اي عنوان كرد كه بحران يمن مي‌تواند تركيه و پاكستان را به ايران نزديك كند.
اين همان شكل سنتي است كه در دوران جنگ سرد پيمان سنتو را به وجود آورد. اكنون جنگ يمن نيز مي‌تواند اين سه كشور را مجددا به نوعي كنار يكديگر قرار دهد. هر چند در پاكستان نخست وزير نواز شريف به‌شدت مديون عربستان است اما او با مخالفت مجلس اين كشور براي حضور در جنگ يمن روبه‌رو شده است و در نتيجه نتوانسته اقدامي را در يمن انجام دهد. به همين سبب از آنجايي كه عربستان توقع داشت در جنگ يمن تركيه و پاكستان نيز آنها را همراهي كند، از عقب‌نشيني آنكارا و اسلام‌آباد در حمايت از رياض ضربه سختي دريافت كرد و به نوعي مي‌توان گفت بلوك غير‌عرب منطقه در برابر بلوك عرب منطقه قرار گرفت و وجهه عربستان كاهش يافت.
بايد گفت كه تركيه، پاكستان و ايران از ساختار مدني و هويت ملي قوي‌تري نسبت به كشورهاي عرب منطقه برخوردارند از همين‌رو راحت‌تر مي‌توانند در كنار يكديگر قرار بگيرند و اين شايد همان چيزي است كه منطقه نياز دارد. منطقه يك چيزي بيشتر از اتحاد شيعه و سني نياز دارد و آنهم يك اتحاد ژئوپولتيكي در منطقه بايد ايجاد شود.