تيتر مجازي
احمد پورنجاتي: واپسين تيك‌تاك‌هاي لحظه‌هاي يك ماراتن نفسگير، چه نقش مهم و تعيين‌كننده‌يي در فرجام كاربزرگي كه برعهده گرفته‌اند، خواهد داشت! انباني به بزرگي «دل و دعاي» ملت ايران، بدرقه واپسين تلاش‌هايت، آقاي ديپلماسي اين زماني سرزمين من، محمدجواد ظريف نازنين!
شهريار عباسي: برخي داستان‌ها مثل ميوه گلخانه‌يي هستند. سر و شكل‌تر و تميزي دارند، ولي عطر و طعم ندارند. چنين داستان‌هايي را كساني مي‌نويسند كه آموزش ديده‌اند و اصول را بلدند، ولي قريحه داستان نويسي ندارند. ذهن گلخانه‌يي داستان گلخانه‌يي توليد مي‌كند.
فلاش‌بك
مي‌دوني پدربزرگم هميشه چي مي‌گفت؟ «قدم‌هاي بلند بردار.» مي‌گفت «اين‌طوري هم زودتر مي‌رسي هم كفش‌هات ديرتر خراب مي‌شن.»روزي روزگاري در امريكا