عليزاده: نيم قرن كار كرديم مجوز لازم نداريم

اعتماد|«حسين عليزاده» - آهنگساز و نوازنده برجسته- اين روزها تور كنسرت‌هايش در خارج از ايران درحال برگزاري است؛ اما همچنان نگراني‌‌هايش درباره موسيقي ايران را مي‌توان مشاهده كرد؛ او چند روز قبل در سخنراني‌اي براي نخستين‌بار درباره عدم دريافت نشان شواليه سخن گفت و همچنين به اين مساله اشاره داشت كه هيچ مسوولي نمي‌تواند براي كساني كه عمرشان را در موسيقي گذاشته‌اند، مجوز صادر كند. او اما در ايران نيز برنامه‌هاي متعددي را در دست دارد كه از جمله آنان مي‌توان به برگزاري يك كنسرت همراه با «عليرضا قرباني» و همچنين انتشار يك اثر با نام «غم‌نامه فريدون» اشاره كرد. او كه چند روز قبل در «سيلور هاربر سنتر» ونكوور سخن مي‌گفت، اين روزها خودش را براي اجراي كنسرتي آماده مي‌كند كه «عليرضا قرباني» قرار است قطعات آن را به اجرا درآورد. اين كنسرت نخستين تجربه مشترك اين آهنگساز و خواننده و قرار است دي‌ماه در ايران برگزار شود. اين در حالي است كه اين كنسرت قبل از ايران، به دعوت انجمن فيلارمونيك كلن در آلمان و بعد از آن در چند شهر اروپايي برگزار خواهد شد. نوازندگان اين كنسرت تركيبي از گروهِ موسيقي «هم‌آوايان» و «ضربانگ» خواهند بود و قطعات جديدي از ساخته‌هاي حسين عليزاده به اجرا درخواهد آمد. سيامك جهانگيري، علي بوستان و صبا عليزاده به همراه تعدادي از نوازندگانِ ضربانگ در اين برنامه حضور خواهند داشت. «حسين عليزاده» اين روزها مشغول برگزاري كنسرت در بسياري از كشورهاي دنياست. او همچنين چند اثر در دست انتشار دارد كه از جمله آنها مي‌توان به اثرِ «غم‌نومه فريدون» اشاره كرد.

«حسين عليزاده» همچنين به دعوت انجمن «فيلارمونيك كلن» كشور آلمان همراه با «عليرضا قرباني» كنسرت خواهد داد. او مشغولِ آماده كردن اثري با نام «غم‌نومه فريدون» است كه «پوريا اخواص» به همراه دو خواننده ديگر اجراي آواز آن را برعهده خواهند داشت. اين اثر سه خواننده اصلي دارد و علاوه بر آن، گروه كر نيز گروه را ياري خواهند داد. اين اثر، بازخواني قصه‌هايي مانندِ پريا، قصه دختراي ننه دريا، حسين قلي مردي كه لب نداشت از «احمد شاملو» و «به علي گفت مادرش روزي» از فروغ فرخزاد است. قديمي در اين اثر تلاش كرده است تا گونه‌اي از قصه‌نويسي شاعرانه را كه به نوعي بازيافت بافت و ريخت قصه‌هايي است كه در قالب متل‌ها و ترانه‌هاي عاميانه سينه به سينه و دهان به دهان چرخيده‌اند تجربه كند. در اين اثر، شاعر تلاش كرده است تا فرهنگِ كوچه را بيان كند.

حسين عليزاده در كانادا بار ديگر روي مواضع خود اصرار كرد. او گفت: «با تمام مشكلاتي كه ممكن است وجود داشته باشد، من هيچگاه زانوي غم بغل نمي‌گيرم، بايد فكر كرد چگونه مي‌توان تداوم داشت؟ بايد هنر زندگي كردن را بلد بود و به بهترين شكل از آن استفاده كرد. بايد به دقت نگاه كنيم و ببينيم چه كسي درست مي‌گويد و چه كسي اشتباه مي‌كند و در نهايت با هدف صلح و دوستي فكر چاره جويي باشيم.»