پيامي براي همدلي بدهيم و نه دوري
علياكبر قاضيزاده ٭
يكي از مهمترين وظايف هر رسانهاي، ايجاد ارتباطات ميان گروه مديران و نخبگان يك جامعه با افكار عمومي و مردم است. رسانهها وظيفه همافزايي نيروها در متن يك جامعه را دارند تا آن جامعه به رشد و توسعه نزديك شود، مشكلات را حل كند و كارهاي عقبمانده را به سرانجام برساند. جامعه ايراني و كشور ما بيش از هرچيزي به اين همافزايي و همدلي ملي نيازمند است و رسانهها نقش تاثيرگذاري در تامين اين نيازمندي دارند و رسانه ملي به عنوان فراگيرترين رسانه ما، نقشي مهمتر و تاثيرگذارتر دارد. اما وقتي چهرهاي ممنوعالتصوير ميشود و خبر آن به متن جامعه ميرسد و افكار عمومي را درگير ميكند، ديگر نميتوانيم بگويم كه رسانهها در ايفاي نقش مهم خود تاثيرگذار خواهند بود. اين ممنوعيتها دو پيام مختلف دارند؛ اول اينكه چهرههايي كه در سالهاي گذشته در اين جامعه فعاليت كردهاند و بخشي از تاريخ اين سرزمين هستند و ذخيرههاي اجتماعي و فرهنگي و هنري به حساب ميآيند را از كارايي و ايفاي نقش موثر حذف ميكنيم و دوم هم اينكه به جوانان نسلهاي آينده كه ميخواهند در عرصههاي مختلف مديريتي، فرهنگي و هنري فعاليت كنند، پيام ميدهيم كه تلاش آنها بينتيجه است و ممكن است آينده خوبي در انتظار آنها نباشد. در هر دو صورت، اين پيام، پيام ناخوشايند و نادرستي است كه بيشتر از ايجاد بياعتمادي، ترس و ناامني براي فعاليت و تاثيرگذاري در متن جامعه القا ميكنند؛ اتفاقهايي كه جامعه ايراني به آنها نياز ندارد و بيشتر از هرچيزي به پيامهايي حاوي همدلي، همراهي و تاثيرگذاري در سرنوشت مشترك، نيازمند است. به جاي ممنوعيت راهحلهاي زيادي وجود دارد؛ صداقت رسانهاي يكي از همين راهحلهاست. ميشود براي مردم ساده و شفاف همهچيز را توضيح داد و به جاي اينكه چهرهاي را از رسانه ملي حذف كنيم، پيامهايي حاكي از نقش همدلي و همراهي در رشد جامعه به مردم بدهيم. صداقت رسانهاي و همراهي رسانهاي با افكارعمومي، شرط اول و مهم ايجاد رابطه همدلانه ميان مردم و دولت و ايجاد فضاي صميمي ميان بدنه اجرايي و مردم است. ٭ استاد ارتباطات و روزنامهنگار