حركت‌هاي كور اجتماعي
علي شكوهي
دستاورد جوامع متكي بر دموكراسي از جمله اين است كه احزاب و تشكل‌هاي صنفي مانند سنديكاها و اتحاديه‌ها در آن فعالند و كاركرد سامان‌بخشي به نارضايتي‌ها را برعهده دارند. هميشه ميان مطالبات مردم و پاسخگويي حكومت شكاف معناداري وجود دارد يعني نظام‌هاي سياسي قادر نيستند به همه مطالبات مردم جواب بدهند و در نتيجه از ميزان حمايت مردم از حكومت‌ها به تدريج كاسته مي‌شود اما برخي از ساختارهاي سياسي مشخص از جمله احزاب و تشكل‌هاي صنفي كاركردهايي دارند. احزاب و نهادهاي صنفي در گام اول بر نهادهاي قدرت نظارت دارند. در مرحله بعد تلاش ميكنند تا مطالبات مردم را تعديل و معقول كرده و از مطرح شدن مطالبات غيرقابل تحقق جلوگيري كنند. در گام سوم دلايل ناكامي احتمالي حكومت‌ها و دولت‌ها را براي مردم تبيين ميكنند و باعث مي‌شوند كه حتي اگر مردم تحقق خواسته‌هاي خود را هم نبينند، باز هم دست از حمايت از حكومت برندارند. در نهايت اين روند براي نظام سياسي اين نتيجه را دارد كه مردم به هنگام اعتراض، به سراغ ساختارها و اساس نظام نمي‌روند بلكه به تغيير حاكمان و تغيير سياست‌ها رضايت مي‌دهند و از حركت‌هاي اعتراضي كور جلوگيري مي‌شود. اين روزها كه شاهد برخي از حركت‌هاي اعتراضي در برخي از شهرها هستيم اين وجه از دستاورد جوامع غربي بيشتر مورد حسرت من است.اي كاش در اين اعتراضات هم پاي يك حزب يا تشكل صنفي شناخته شده در ميان بود و مطالبات مشخصي در دستور كار قرار داشت و با مسوولان بر سر تحقق آن بحث و گفت‌وگو مي‌كردند و چانه مي‌زدند. متاسفانه هيچ تشكيلات حزبي و صنفي پشت اين اعتراضات نيست و به همين دليل هر كسي بخواهد از آن بهره ببرد قطعا دچار اشتباه خواهد شد. حركت‌هاي كور اجتماعي به نفع هيچ جريان سياسي نيست و تحت هيچ شرايطي از وقوع آن خوشحال نبايد بود.