بدتر از قاچاق ترياك

فرض كنيد كه شرايط نظارتي بر رفتار و گفتار ما تغيير كند، آيا گمان مي‌كنيد كه باز هم به همين صورت كه اكنون رفتار مي‌كنيم، سخن مي‌گوييم يا رفتار مي‌كنيم؟ به‌طور قطع تغيير خواهد كرد ولي حد تغيير در هر فردي به متغيرهاي گوناگوني ربط دارد كه خارج از موضوع اين يادداشت است. اين نكته را نوشتيم تا به خبر عجيبي بپردازيم كه از سوي سخنگوي كميسيون قضايي مجلس ابراز شده است. خبرگزاري آنا سخنان او را در سازمان بسيج دانشجويي چنين نقل كرد كه: «چندي پيش يكي از قاچاقچيان حرفه‌اي با بيش از 20 كيلوگرم ترياك دستگير شد كه در عين تعجب حدود 300 نفر از مسوولان براي آزادي وي تماس گرفتند.» اگر كسي چند سال پيش و در زمان سلطه اصولگرايان چنين سخني را مي‌گفت. به‌طور قطع مصداق تبليغ عليه نظام و تشويش اذهان عمومي دانسته و متهم به آن مي‌شد و فوري روانه دادگاه مي‌گرديد. بايد انصاف هم داد كه اگر اين گزاره درست نباشد و چنين اتفاقي رخ نداده باشد، به‌طور قطع چنين رويدادي عملي خلاف است كه حداقل شايسته رسيدگي قضايي است ولي چون گوينده وضعيت سياسي منتسب به يك جناح را دارد، بعيد است كه مورد پرسش واقع شود. اگر اين سخنراني 10 سال پيش نزد سازمان بسيج مي‌شد، به احتمال فراوان حاضرين در جلسه نيز واكنش نشان مي‌دادند و سخنران را به چالش مي‌كشيدند به همين دليل نيز سخنران از ابتدا جرات نمي‌كرد كه چنين گزاره‌اي را بگويد. ولي امروز كه شرايط تغيير كرده، هرچه سياه‌نمايي بيشتر شود، مطلوبيت آن براي اين جناح بيشتر است. اينكه گوينده رقم حدودا 300 نفر را ذكر مي‌كند، شايد منظورش تعداد زياد است، والا چگونه ممكن است 300 نفر و نه حتي 301 يا 299 نفر براي آزادي كسي تماس بگيرند؟ بنابراين فرض مي‌كنيم كه مثلا ده‌ها نفر چنين كرده‌اند. كه البته يك نفرش هم زياد است، چه رسد به ده‌ها نفر. معناي اين سخن روشن است. اينكه يك نفر قاچاقچي حرفه‌اي مواد مخدر آنقدر با مسوولان رفيق است كه حتي حاضر هستند براي آزادي او تماس بگيرند. اين را چگونه مي‌توان تعبير و تفسير كرد؟ جز اينكه مافيا همه‌كاره است؟ جالب اينكه مگر ممكن است كسي را با 20 كيلو ترياك بگيرند و امكان آزادي او وجود داشته باشد؟! چون اگر امكان نداشته باشد، طبعا كسي نيز تماس نخواهد گرفت. پرسش اصلي اين است كه فرض كنيم نه 300 نفر كه فقط يك نفر براي آزادي او تماس گرفته باشد، اين هم زياد است. همين كه كسي به خود جرات دهد كه با پليس يا مقام قضايي تماس گرفته و خواهان آزادي يك متهم با 20 كيلو ترياك شود...

وضعيتي بدتر از اصل وجود آن جرم است. بنابراين بايد اين مشكل را حل كرد. حل اين مشكل در گرو رفتار آقاي سخنگو و امثال او است. او وظيفه دارد كه نام تك‌تك اين افراد و استدلال‌هاي آنان را براي درخواست آزادي چنين متهمي ذكر كند. به علاوه او بايد توضيح دهد كه اگر درخواست‌كنندگان توجيه قانوني براي اين درخواست خود ندارند، چگونه جرات مي‌كنند كه چنين درخواست نامشروعي را داشته باشند؟ گفتن اين خبر و سپس هيچ اقدامي نكردن از اصل قاچاق مواد مخدر و نيز كوشش براي آزادي متهم آن اگر بدتر نباشد، قطعا كم‌خطر‌تر نيست. پس از انتشار اين خبر، ديدم كه يك نفر زير آن كامنتي گذاشته بود كه گويي فرد دستگير شده ساقي اين 300 نفر بوده است!! و اين برداشت نامعقولي از اين خبر نيست، و الا چرا بايد كساني براي آزادي يك قاچاقچي حرفه‌اي اقدام كنند؟ جز اينكه سهم آنان را به صورت پول يا جنس مي‌داده است؟! خوب وجود چنين افرادي در ميان مسوولان بدتر است يا وجود قاچاقچي؟ بنابر اين انتظار مي‌رود كه دادگاه اين فرد را احضار و اسامي ۳۰۰ نفر را منتشر كند.