پيام انتخاب فغاني
محمد فنايي
انتخاب آقاي فغاني به عنوان بهترين داور آسيا طبيعي بود. ايشان در رنكينگ فيفا نيز جزو داوران مطرح جهان است و اگر انتخابي غير از اين صورت ميگرفت، اشتباه بود. فغاني جايگاه خودش را پيدا كرده و امروز هم از فرصتهايي كه نصيبش ميشود نهايت استفاده را ميبرد. دليل اينكه فاصله فغاني با ساير داوران زياد شده اين است كه اول از همه خودش خيلي تلاش كرد، خواست قوياي داشت، مطالعه ميكرد و فرصتهاي خوبي هم به او داده شد. اصولا وقتي داوري به صحنههاي جهاني ميرسد بايد بهترين قضاوتهايش را به نمايش بگذارد، بدون چالش باشد و شخصيت اجتماعي و جهانياش را نشان بدهد. فغاني تمام اين فاكتورها را در قضاوتهايش داشت و دارد. اين درست است كه فغاني هنگامي كه در ايران قضاوت ميكرد با چالشهايي روبرو ميشد، اما دليل اين چالشها شرايط نامساعد فوتبال بود. فغاني اما هر جايي كه رفته بهترين قضاوتهايش را انجام داده است. در آسيا مسابقات قاره را به خوبي قضاوت كرد و براي كشور و قارهاش اعتبار به دست آورد. اميدوارم فغاني با اين وضعيتي كه دارد در جام جهاني 2022 موفقتر هم باشد و بتواند كسب آبرو كند. به نظرم فاصله فغاني با ساير داوران ايران يك مقداري زياد است. اما اين دليل نميشود كه بچههاي ما خودشان را باور نكنند. هرجا هر كس خودش را باور كرده و اعتماد به نفس داشته و حمايت شده توانسته به موفقيت برسد. فعلا به نظرم با وجود تلاشهايي كه داوران انجام ميدهند اين اتفاق نيفتاده است. بحثي كه امروز مطرح است برميگردد به مسائل كلان فوتبال. بايد بدانيم نحوه برگزاري مسابقات، نحوه برخوردها، مسائل فرهنگي همه و همه ميتواند روي داوري اثر بگذارد. در حال حاضر همه طرفداران توقع دارند داوران اشتباه نكنند. در حالي كه اين حرف منطق ندارد. بايد بپذيريم كه اشتباهاتي وجود دارد.
اين نشان ميدهد در بحث فرهنگسازي فوتبال رشد نكردهايم و حتي پسرفت كردهايم. امروز داوران ما همه تحصيلكردهاند و اين خودش يك فاكتور مثبت است. اما بچهها نبايد قانع باشند. امروز كميته داوران از داوران جوان استفاده ميكند كه اين ميتواند فرصت خوبي براي پيشرفت باشد. امروز با بازنشسته شدن داوران قديمي فرصتهايي هست كه داوران جوان بايد از آن استفاده كنند و كار خودشان را به خوبي انجام دهند. امروز متاسفانه ما اشتباهات زيادي از داوران ميبينيم كه علتش همين چالشبرانگيز شدن فوتبال و عدم خودباوري داوران است. اين نشان ميدهد داوران ما هميشه دنبال اين هستند كه مشكلي در داوريشان وجود نداشته باشد. اين باعث ميشود آنها همواره استرس داشته باشند. من عدم آمادگي روحي رواني را به وضوح در داوران ميبينم. متاسفانه برخي از داوران جوان ما گاهي اوقات اشتباهات مبتديانه انجام ميدهند. اين ميتواند در كلاسهايي كه براي هماهنگسازي با حضور روانشناسان ورزشي برگزار ميشود، برطرف شود.با تمام اين تفاسير حرفي كه ميتوانم با اعتقاد راسخ بگويم اين است كه داوري ما از فوتبالمان جلوتر است. در فوتبال به تيمهايي ميبازيم كه قابل باور نيست اما همزمان داوراني نظير فغاني، و كساني كه قبلا بودند داريم كه چهره جهاني دارند. وقتي در فيفا بحث داوري مطرح ميشود آنها به داوران ايراني باور دارند. بحثم در مورد خودم نيست. ما يك زماني فضا را باز كرديم براي خيليها كه باورشان بشود رسيدن به موفقيت امكانپذير است. من وقتي ياد خودم ميافتم كه چه تلاشهايي كردم و چقدر اعتماد به نفس داشتم، ميتوانم بگويم كه اگر كسي تلاش كند ميتواند به مسابقات جهاني و المپيك و ساير رقابتهاي مهم بينالمللي برسد. امروز خوشحاليم كه فغاني در چنين موقعيتي است اما اميدواريم كه داوران زيادي مثل فغاني داشته باشيم. ما نياز داريم به داوراني كه با شجاعت قضاوت كنند و فدارسيوني كه از اين داوران پشتيباني كند. متاسفانه امروز چنين نيست. ما در فوتبال خيلي بداخلاقي داريم. تشكيلات فوتبال ما هنوز نتوانسته وظايفش را براي برگرداندن امنيت به استاديومها انجام دهد. ما فقط حرف شنيديم.