كردستان، عجيب اما ناشناخته
احسان رستمي‌پور
از پلكاني‌هاي اورامانات تا زريبار، از ژيوار تا بازار سنندج تا ارسي‌هاي هزار رنگ سالار سعيد، همه پر از قصه و داستان است. كردستان ميان اين جغرافياي هزار رنگ قرار دارد، اما محصور به همين ديدني‌ها نمي‌شود. كردستان پر از آيين، فرهنگ، موسيقي و ميراث ناملموس است كه هر كدام‌شان در كنار اين ديدني‌هاي سرشناس مي‌تواند مقصدي براي سفر باشد. با اين حال اين خطه هزار رنگ و زيبا بين گردشگران ناشناخته باقي مانده است. عده‌اي شايد ژيوار و زريبار و پالنگانش را بشناسند، اما از آيين‌ها و ديدني‌هاي ديگر كردستان بي‌خبرند. مسير گردشگران كمتر به اين استان افتاده و كردستان هنوز جاي خود را بين مقاصد گردشگري كشور باز نكرده است. سال‌هاست كه گردشگران ورودي به ايران در مسير كلاسيك تهران تا شيراز به سفر مشغولند. مسيري كه سال‌ها پشتوانه تبليغاتي دارد و به مسير طلايي ايران معروف است. چند سالي است كه بسياري از فعالان گردشگري مي‌كوشند تا مسير طلايي ديگري براي گردشگري ايران ايجاد كنند. مسيري كه از تهران به قزوين، همدان، كرمانشاه و كردستان برسد.
اين مسير كم از جاذبه‌هاي تاريخي و باستاني مسير معروف به طلايي ندارد، اما همه آنها حتي معروف‌ترين‌هايش هنوز ناشناخته محسوب مي‌شوند. با اين وجود، مسير غرب به‌ويژه استان كردستان جاذبه‌هاي طبيعي كم نظير و بي‌شماري دارد كه تركيب آن با جنبه‌هاي تاريخي اين منطقه، بسته سفري خاص براي گردشگران مي‌بندد. هر چند كه راه‌اندازي مسير طلايي غرب ايران همچنان در مرحله ايده باقي مانده است و به نظر مي‌رسد مقامات محلي استان‌هاي غربي نيز توجهي به اهميت گردشگري در ايجاد توسعه پايدار اين منطقه ندارند، اما روند مردمي براي گسترش زيرساختهاي گردشگري در كردستان آغاز شده ولي كند پيش مي‌رود. كردستان در كنار همه زيبايي‌ها و جاذبه‌هاي تاريخي و طبيعي نيازمند برنامه هدفمند براي گسترش گردشگري است. برنامه‌اي كه رونق زيرساخت از جمله راه‌اندازي اقامتگاه، هتل و موزه‌ها را از اقدامي خودجوش و پراكنده تبديل به برنامه‌اي بلندمدت و منسجم كند. كردستان با ضعف تبليغات گردشگري
روبه‌رو است.
متاسفانه به دليل مشكلات اقتصادي كشور، سهم كردستان نيز از اخبار رسانه‌ها منحصر به مشكلات و نيازهاي فوري اين استان شده است. گردشگري برنامه‌ريزي شده به دور از شعار و آماربازي دولتي‌ها مي‌تواند ضمن توسعه پايدار، بخشي از مشكلات اقتصادي اين استان را نيز حل كند. هر چند بايد دانست كه توسعه گردشگري راه رفتن روي لبه تيغ است و اين زمينه اقتصادي در صورت اجرا شدن به روش‌هاي ضربتي، جنبه‌هاي فرهنگي و حتي طبيعي استان كردستان را با مشكل روبه‌رو خواهد كرد. براي كردستان بايد در نقشه راه گردشگري ايران، داستان نوشت و بذر كاشت و آرام‌آرام منتظر بهره‌برداري از آن ماند.