آرامشم به وعده‌هاي توست
سيدمحمدعلي ابطحي
خدايا:
هرچه نگاه مي‌كنم راه‌هاي رسيدن به تو باز است
چشم‌هاي اميد ما به سوي تو پر از طراوت و آب‌زدگي است.
هر كس كه از تو كمك بخواهد مسير راحت و آساني دارد.
آن كه داد بزند بگويد خدا، راهش باز است.
اصلا فهميده‌ام: آماده‌اي كه جواب‌مان بدهي.
هروقت پريشان‌خاطر شوم مراقبت از من مي‌كني.
اين ناله‌هاي من به اميد عفو و كرمت، من را از هر بخيل و دنياطلبي بي‌نياز مي‌كند.
هر كس به طرف تو راه بيفتد، مسيرش كوتاه است.
تو از مخلوقات پنهان نيستي.
فقط گاهي كه به ديگران چشم مي‌دوزيم، تو را نمي‌بينيم.
خدايا:
با همه درخواست‌هايم به سويت راه افتادم
حاجت‌هايم را به روي دوشم انداخته‌ام و به راه زده‌ام.
با دل پر درخواست دارم خدمت مي‌رسم.
ولي مي‌دانم من لايق اين نيستم تو من را بشنوي.
يا آنكه از من در گذري.
اما همزمان به لطفتت اطمينان دارم. باور كن.
آرامشم به خاطر وعده‌هاي راست تو است.
پناه من، يكتايي تو است.
همين كه يقين دارم خدايي جز تو نيست
و تو تنها و بدون شريك هستي
دارم به سويت پرواز مي‌كنم.
خدايا تو خودت گفتي از تو طلب كنيم كه تو مهرباني
تو كه راستگو‌تريني.
با اين اميد دارم مي‌آيم.