سياست «بنشين و تماشا كن»
محمد مهاجري
مسوولان ديپلماسي كشور، گويي در فراغت كامل قليان چاق كردهاند و با پك زدن به آن و فرستادن حلقههاي دود به آسمان، منتظر چرخ گردوناند تا گوشهاي از آسمان سوراخ شود و از غيب، تحفهاي برسد و... . آقاي اميرعبداللهيان كه گهگاه خوشخيالانه سخن ميگويد، از زماني براي مذاكره حرف ميزند كه براي فهم آن بايد به علوم غريبه تسلط داشته باشيم. اخيرا يك مقام روسي هم كه از وعدههاي سر خرمن او به تنگ آمده است، با لحني طعنهوار از اينكه وعده «آينده نزديك» را ترجمه نميكند، خواستار روشن شدن تكليف شده است. همين رفتاري كه اين روزها و هفتهها شاهدش هستيم، در دوره دولت دهم نيز وجود داشت. درحالي كه مرتبا باران قطعنامه بر سر ايران ميباريد، ديپلماسي خفته و بيرمق وزارت خارجه، فقط قليان چاق ميكرد. متاسفانه دستگاه ديپلماسي كشور گمان ميكند كه الان امريكاييها از فراق برجام لهله ميزنند و هر روز كه ما آنها را سر كار ميگذاريم، ميلياردها دلار زيان ميبينند. ازسوي ديگر، آقاي رييسجمهور ميگويد، ما مذاكرهاي را ميخواهيم كه به نتيجه منجر شود. گويي مثلا همه دنيا از روي بيكاري و براي تنوع با همديگر مذاكره ميكنند و دنبال نتيجه نيستند! خب، اگر با طرفهاي غربي روبهروي هم ننشينيم و حرف نزنيم، ميفهميم آنها از ما چه ميخواهند؟ و ما چه خواستهاي داريم؟ يا عملا كاري كردهايم كه هر دو طرف از مواضع يكديگر دچار توهم باشند؟ در دولت آقاي احمدينژاد، دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي به رياست آقاي سعيد جليلي رسانهها را از انتشار اخبار مربوط به تصويب قطعنامههاي سازمان ملل برحذر ميداشت و دقيقا روش رسانهاي كرهشمالي را اجرا ميكرد اما امروز چنين امكاني وجود ندارد و مردم در همه نقاط كشور، اخبار را رصد ميكنند.
گرهاي كه به كار معيشت و صنعت خورده قطعا از رهگذر تحريمها است حتي اگر ما بخواهيم اقتصاد را به برجام گره نزنيم، بايد مذاكره كنيم تا دست حريف را بخوانيم. قطعا ما دوست نداريم برجام به معيشت مردم گره بخورد اما طرف مقابل چه؟ آنها با گسترش تحريمها فشار را نه به دولت كه بر مردم و سفرهشان وارد ميكنند. اتفاقا آنها سوراخ دعا را پيدا كردهاند و اگر ما هوشمند نباشيم، در زمين آنها بازي ميكنيم. اگر دستگاه ديپلماسي كشورمان قليان را خاموش كند و از صداي قلقل آن به خواب نرود، شايد بتواند راه به جايي ببرد وگرنه با سياست «بنشين و تماشا كن» راه را بر محمود افغان باز ميكند.